http://www.irangreenvoice.com/article/2013/nov/13/38818
دلنوشته مادر مصطفی کریم بیگی در آستانه چهارمین سالگرد عاشورای تهران
مادر شهید مصطفی کریم بیگی در دلنوشته ای برای فرزندش با ابراز دلتنگی اظهار کرده است: باور
نمی کنی که این همه درد و غربت و شکست و سکوت در کشور، خودش، روز و شب
هامان را یکی کرده است. تو در دو متر زیر خاک و تنهایی و ما در خواب عمیقی
که فرو بردندمان تنهای تنها به شکنجه ای به نام نفس گرفتاریم.
مصطفی کریم بیگی در روز عاشورا در حوالی خیابان نوفل لوشاتو مورد اصابت
گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید. خانواده کریم بیگی تا روزها پس از شهادت
او هیچ گونه اطلاعی از این موضوع نداشتند و تصور می کردند که وی در
روز عاشورا بازداشت شده تا اینکه هفته ها بعد خانواده وی جسد فرزندشان را
در پزشکی قانونی شناسایی کردند. با اینکه منزل این شهید در تهران است، اما
ماموران امنیتی اجازه دفن او را در این شهر ندادند و خانواده وی مجبور شدند
او را در جایی دور از محل سکونت خانواده اش یعنی شهریار کرج به خاک
بسپارند.
سرانجام در روز ۲۲ دی ماه، تنها با حضور پدر، مادر و خواهر مصطفی
و هنگام غروب آفتاب، پیکر شهید کریم بیگی در شهریار به شکل مظلومانه ای به
خاک سپرده می شود.
شکایت خانواده اش برای معرفی قاتل او راه به جایی نبرد، سنگ قبرش
از سوی نیروهای امنیتی شکسته شد و خانواده اش را هم تحت فشار قرار دادند تا
عنوان “شهید” را از سنگ قبر او بردارند.
دلنوشته مادر این شهید عاشورایی که همزمان با چهارمین سالگرد شهادت فرزندش نوشته شد، به شرح زیر است:
۲۴ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۱:۲۳
شهناز عزیز و گرامی، درود بر تو زن مقاوم
یاد و خاطره پسرت همواره در دل های ما زنده است. او رفت تا به ما بیاموزد که برای ساختن دنیایی انسانی و برای زلال کردن آبی که مرداب اش کرده اند، مجبوری بایستی، تلاش کنی، خون دل بخوری و گاهی هزینه هم بدهی، زیرا آنهایی که بودن شان در آب گل آلوده و مرداب است، اجازه نمی دهند که آب روان شود و اگر بخواهی در این راه گام برداری تو را خفه می کنند، غافل از این که روزی خودشان نیز در این آب گل آلوده غرق می شوند، ولی مصطفی تو چون نیلوفری بر آن می درخشد و تو نیز هم پای او ایستاده ای.