از زبان دادخواهان
»
سهشنبههای «نه به اعدام»: «اعدام بابک شهبازی نمادی تلخ از ماهیت ضدانسانی این رژیم آدمکش است»
سهشنبههای «نه به اعدام»: «اعدام بابک شهبازی نمادی تلخ از ماهیت ضدانسانی این رژیم آدمکش است»
منتشر شده توسط مادران پارک لاله ایراندر ۰۱:۵۳in
از زبان دادخواهان|
0
نظر
زمانه - ۱ مهر ۱۴۰۴
از ۲۵ شهریور تاکنون دستکم ۴۶ نفر در ایران اعدام شدهاند که شش نفر از آنان بلوچ بودهاند. در برابر این موج مرگبار، کارزار سهشنبههای «نه به اعدام» با اعتصاب در ۵۲ زندان وارد هفته هشتادوهفتم خود شده است.
از ۲۵ شهریور تاکنون دستکم ۴۶ اعدام در ایران ثبت شده است که شامل ۲ زن و شش شهروند بلوچ میشود. تنها در شهریورماه ۱۸۶ نفر از جمله ۷ زن جان خود را بر اثر اجرای حکم اعدام از دست دادهاند.
بر اساس گزارش مرکز آمار و اسناد سازمان حقوقبشری «ههنگاو»، از زمان جنگ بهاصطلاح دوازده روزه ایران و اسرائیل در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ تاکنون، ۴۰۴ نفر اعدام شدهاند؛ آماری که نشاندهنده افزایش ۴۰ درصدی اعدامهاست. همچنین طبق آمار سالانه مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۲۰۲۴ دستکم ۹۳۰ تن در زندانهای کشور اعدام شدهاند که بالاترین رقم ثبتشده در ۱۲ سال گذشته به شمار میرود.
قزلحصار، کرمانشاه، سبزوار و اصفهان: تداوم سلب دولتی حق زندگی
اعدام سبعانه بابک شهبازی، یکی از اعضای کارزار «سهشنبههای نه به اعدام»، در سالگرد خیزش مردمی ۱۴۰۱ و بدون آخرین ملاقات با خانوادهاش، به نمادی از رفتار غیرانسانی جمهوری اسلامی بدل شد. بابک شهبازی، ۴۴ ساله و پدر دو فرزند، پیش از بازداشت تکنیسین دستگاههای گرمایشی و سرمایشی بود. او در دیماه ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بند ۴ اوین منتقل شد. در ۲۸ مرداد امسال، پس از ۱۲ روز بیخبری خانواده، به بند عمومی زندان قزلحصار کرج منتقل شد و سرانجام به اتهام «جاسوسی برای اسرائیل» بدون ارائه مدرک معتبر و محروم از حق وکیل اعدام شد. ربودن او از داخل بند برای اجرای مخفیانه حکم، اعتراض و تحصن همبندیانش را در قزلحصار برانگیخت.
از زمان جنگ بهاصطلاح دوازده روزه ایران و اسرائیل در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ تاکنون، ۴۰۴ نفر اعدام شدهاند.
در روزهای پایانی شهریور، دو زندانی به نامهای سعید قبادی و هادی نوروزی در زندان دیزلآباد کرمانشاه، سه زندانی در سبزوار به نامهای پیمان خانی، مصطفی پیرعباسی و یک زندانی زن، و نیز دو زندانی در دستگرد اصفهان به نامهای وحید ابراهیمی و موسی علیزاده اعدام شدند.
همچنین بنا بر گزارش «کمپین فعالین بلوچ»، تنها طی چهار روز دستکم ۹ شهروند بلوچ در زندانهای مختلف ایران اعدام شدند.
اعتصاب هفتگی زندانیان در ۵۲ زندان در سراسر کشور
در برابر این موج سرکوب، مقاومت ادامه دارد. کارزار سهشنبههای «نه به اعدام» و اعتصاب هفتگی زندانیان وارد هفته هشتادوهفتم شده است؛ کارزاری که در ۵۲ زندان مختلف جریان دارد.
در بیانیه اخیر این کارزار آمده است:
حکومتی که از یکسو دم از «عفو» زندانیان میزند، از سوی دیگر هر هفته با افزایش شمار اعدامها، واقعیت تلخ و ضدانسانی خود را بهطور عریان نشان میدهد.
این کارزار با اشاره به آغاز سال تحصیلی بر نقش معلمان و دانشجویان آگاه در خط مقدم مبارزه تأکید کرده و افزوده است:
نوجوانان و جوانان ایران کابوس این حکومت هستند و در هر مدرسه و دانشگاه، فعالانی ایستادهاند تا این مراکز را به پایگاه مقاومت بدل کنند و صدایی علیه احکام غیرانسانی اعدام باشند.
خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم.
خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.
مادران پارک لاله ایران، حرکتی جوان و نوپاست و تلاش میکند در ادامه روند خود «صدایی» همراه با «جنبش دادخواهی مادران و خانوادههای آسیبدیدهی ایرانی» باشد. این حرکت مستقل و دادخواهانه که از تلاشگَران عرصه دادخواهی و فعالان اجتماعی تشکیل شده است، از تیرماه 1388، با فراخوان تعدادی از زنانِ دادخواه در اعتراض به کشتن و مجروح و زندانی کردن مردمی که برای حداقل خواست انسانی خود به خیابان آمده بودند، در پارک لاله تهران شکل گرفت.
این حرکتِ دادخواهانه، در مسیر حرکت خود، سه خواست حداقلی و مشخص زیر را تعریف کرد:
- آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی،
- لغو مجازات اعدام،
- محاکمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایتهای صورت گرفته در جمهوری اسلامی در دادگاهی علنی و عادلانه.
در طی این مدت نیز همواره در کنار و در پیوند با خانوادهها، در راستای تحقق این سه خواسته حرکت کرده است. این حرکت خودجوش و دادخواهانه به هیچ فرد، گروه و سازمان سیاسی داخلی و خارجی وابستگی ندارد و همچنین با افراد و گروههای وابسته به حکومت مرزبندی دارد.
ما همچنین اعتقاد داریم برای رسیدن به سه خواست حداقلی خود، باید در جهت رسیدن به آزادی بیان و اندیشه، رفع هر گونه تبعیض و جدایی دین از حکومتنیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بیعدالتیها را در ساختار حکومت و قوانین آزادی ستیز و تبعیضآمیز جمهوری اسلامی میدانیم.
0 نظر