زبان، تنها راهی برای ارتباط نیست، بلکه محمل اندیشه و احساس بشری نیز هست؛ از این رو، به حاشیه راندن و حذف زبانهای مادری، نادیده گرفتن و سرکوب عواطف و اندیشههای گروههای مختلف مردم است. سیاستهای اقتدارگرایانه، برای تبدیل "زبان رسمی" به پتکی بر سر دیگر زبانهای کشور، امکان گفتگو و تفاهم بین فرهنگها را از بین میبرد و موجب نابودی بخشی از میراث فرهنگی و تباه کردن حق انسانی میشود. در ایران اما حاکمان نه تنها بهعمد استفاده از زبان مادری را محدود کردهاند بلکه فعالان حوزهی زبان مادری را با پروندهسازی و اتهامات واهی و امنیتی راهی زندان میکنند؛ اخیراً چهار نفر از فعالان حق زبان مادری را مجموعاً به هشت سال زندان و هشت سال تبعید محکوم کردند. از سوی دیگر با اجرای طرحهایی چون "بسندگی زبان فارسی" موجب تبعیض بیش از پیش میان مردم میشوند .
کانون نویسندگان ایران، همانگونه که در بند سوم منشور خود آورده است: "رشد و شکوفایی زبانهای متنوع کشور را از ارکان اعتلای فرهنگی و پیوند و تفاهم مردم ایران میداند..."، اهمیت حفظ زبان مادری را به همگان یادآوری میکند و روز جهانی زبان مادری را گرامی میدارد.
کانون نویسندگان ایران
یکم اسفند ۱۳۹۸
0 نظر