برگرفته از سایت پیک ایران
نوزدهم دی ۱۳۹۶ برابر با نهم ژانويه ۲۰۱۸
خانواده و بستگان وحید حیدری، جوان معترض اراکی که دهم دی ماه ۱۳۹۶بازداشت و روز شنبه، ۱۶ دی ماه جنازه اش به خاک سپرده شد در مصاحبه با کمپین حقوق بشر در ایران گفتند که ادعاهای مربوط به اعتیاد و یا همراه داشتن مواد مخدر واقعیت ندارد. عموی وحید حیدری به کمپین گفت که برادرزاده اش معتاد نبود و خانواده او نمیدانند چه اتفاقی افتاده است. آقای حیردی به کمپین گفت: «هنوز نمی دانیم چه اتفاقی افتاده است.چون ما روستا بودیم و وحید در اراک بود. کاسب بود، سر کار خودش بود. معتاد نبود و این چیزهایی که میگویند واقعیت ندارد و معلوم نیست چطور شده است.» وحید حیدری، یکی از بازداشت شدگان اعتراضات شهر اراک است که روز دهم دی ماه در جریان اعتراضات مردم این شهر بازداشت شد. او در بازداشتگاه کلانتری۱۲ رضوی اراک در بازداشت بوده و به گفته خانوادهاش دستفروش بود و در همان میدانی بازداشت شده که دستفروشی میکرد. عموی او به کمپین گفت که جنازه برادرزاده اش را روز شنبه به خاک سپرده اند و او جنازه را ندیده است. وحید حیدری در قطعه ۳۴ بهشت زهرای شهر اراک به خاک سپرده شده است و تاکنون پزشکی قانونی درباره علت و نحوه مرگ او گزارشی نداده است. محمد نجفی، وکیل دادگستری در شهر اراک در مصاحبه با کمپین گفت که خانواده آقای حیدری به شدت تحت فشارهای امنیتی هستند و مجبور شده اند او را در قبر و مکانی دفن کنند که ماموران امنیتی تعیین کردهاند. آقای نجفی به کمپین گفت: «یکی از فعالان مدنی اراک به من مراجعه کرد که خبری درج شده مبنی بر اینکه شخصی به علت داشتن ده گرم هروئین بازداشت بود و در بازداشتگاه رضوی اراک با لباس های خودش خود را دار زده و خودکشی کرده. ما پیگیری کردیم متوجه شدیم جوانی است به اسم وحید حیدری و اهل یکی از روستاهای اطراف شازند یعنی همین اطراف خود ما است و روز دوم اعتراضات در اراک یعنی دهم دی ماه بازداشت شده است.» آقای نجفی از ضرب و شتم بازداشت شدگان در اراک در بازداشتگاهها خبر داد و به کمپین گفت: «روز اول اعتراضات در اراک که نهم دی بود درگیری وجود نداشت ولی روز دوم کمی فضا به درگیری و تشنج کشید. وحید حیدری هم همین روز بازاشت شده. ما موارد ضرب و شتم را در بازداشتگاه را در این مدت داریم و من خودم افرادی را دارم که به من مراجعه کردهاند که در بازداشتگاه مورد ضرب و شتم قرار گرفتهاند. از سوی دیگر ما به روستای زادگاه وحید حیدری رفتیم و بستگان و خانواده و اطرافیان خانواده او ادعای مربوط به اعتیاد یا فروش مواد مخدر و داشتن مواد را تکذیب میکنند و خیلی از این مساله ناراحت هستند و میگویند که او ۷۰ کیلو وزن اش بوده، جوان سالم و تندرستی بوده که دستفروشی میکرد و نه معتاد بود نه موادفروش. خانوادهاش هم چندین شهید دادهاند و هم پدرش و هم چند عضو دیگر خانواده و بستگان اش جانباز جنگ ایران و عراق هستند.» محمد نجفی به کمپین گفت: «من معتقد هستم که این جوان خودکشی نکرده و با پدرش صحبت کردهام خیلی نگران بودند و من اعلام کردم که حاضر هستم رایگان وکالتشان را بپذیرم و پیگیری کنم. این جوان، معترض بوده، گرفتند و بعد زدند و کشتند و حالا دارند آبرویش را هم میبرند. خانواده نگران بودند. ملاحظات دارند. به شدت فضا امنیتی است و خانواده هم تحت فشار هستند. به هرحال تصمیم گیرنده خانواده هستند که چه بکنند و ما به عنوان جنبه عمومی مساله پیگیر هستیم.» علی باقری از فعالان مدنی اراک هم به کمپین گفت: «روستای زادگاه وحید حیدری، روستای تکیه، حوالی شازند است. ما به این روستا رفتیم و با بستگان نزدیک او حرف زدیم همه میگویند که او را در بازداشتگاه براثر ضربات باتوم کشتهاند. پلیس اینجا تکذیب کرده که به واسطه باتوم کشته شده و گفتهاند به دلیل حمل مواد مخدر دستگیر بازداشت و در بازداشتگاه خودکشی کرده. اما بستگان اش گفتند بسیار آدم شریفی بود و این وصلهها به او نمیچسبد نه اهل مواد بوده نه مصرف و نه فروش. نه فقط بستگان، بلکه با هرکسی که صحبت کردیم گفتند این انگ کثیفی است و به این جوان و خانواده اش نمیچسبد. میگفتند اینها به این انقلاب وفادار بودند کلی شهید و جانباز دارند و اهل این مسائل نبودند.» آقای باقری به کمپین گفت: «همه می گویند او خودکشی نکرده و یکی از اقوام آقای حیدری که جنازه را دیده به من گفت که بالای سر، سمت چپ شکاف عمیق داشت و انتهای آن شکاف هم تورم بود. انگار که با تبر به سر کسی زده باشند. کسی اینجوری خودکشی نمیکند. ایشان را کشتهاند و خانواده را تهدید کردهاند که با هیچ رسانهای و کسی گفتگو نکنید. در مراسم ختمش فضای امنیتی شدیدی بود.» |
آخرین مطالب منتشر شده
آخرین نظرات
مادران پارک لاله ایران، حرکتی جوان و نوپاست و تلاش میکند در ادامه روند خود «صدایی» همراه با «جنبش دادخواهی مادران و خانوادههای آسیبدیدهی ایرانی» باشد. این حرکت مستقل و دادخواهانه که از تلاشگَران عرصه دادخواهی و فعالان اجتماعی تشکیل شده است، از تیرماه 1388، با فراخوان تعدادی از زنانِ دادخواه در اعتراض به کشتن و مجروح و زندانی کردن مردمی که برای حداقل خواست انسانی خود به خیابان آمده بودند، در پارک لاله تهران شکل گرفت.
این حرکتِ دادخواهانه، در مسیر حرکت خود، سه خواست حداقلی و مشخص زیر را تعریف کرد:
- آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی،
- لغو مجازات اعدام،
- محاکمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایتهای صورت گرفته در جمهوری اسلامی در دادگاهی علنی و عادلانه.
در طی این مدت نیز همواره در کنار و در پیوند با خانوادهها، در راستای تحقق این سه خواسته حرکت کرده است. این حرکت خودجوش و دادخواهانه به هیچ فرد، گروه و سازمان سیاسی داخلی و خارجی وابستگی ندارد و همچنین با افراد و گروههای وابسته به حکومت مرزبندی دارد.
ما همچنین اعتقاد داریم برای رسیدن به سه خواست حداقلی خود، باید در جهت رسیدن به آزادی بیان و اندیشه، رفع هر گونه تبعیض و جدایی دین از حکومت نیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بیعدالتیها را در ساختار حکومت و قوانین آزادی ستیز و تبعیضآمیز جمهوری اسلامی میدانیم.
اخبار منتخب دیگر رسانه ها
در همبستگی با کارزار "سه شنبه های نه به اعدام" توسط کارزار "قفس را بسوزان" برگزار شد.
برگه ها
- آخرین اخبار (2220)
- اخبار (44)
- اخبار حامیان (195)
- اخبار دادخواهانه حامیان حرکت های مردمی در ایران (57)
- اخبار مربوط به مادران (44)
- از دیگر سایت ها (84)
- از زبان دادخواهان (139)
- اشعار (79)
- بیانیهها (298)
- بیدادگران (22)
- تازه ها (15)
- خاطرات (12)
- درباره دادخواهی (87)
- گزارشات (363)
- مصاحبه (12)
- مصاحبه مادران (90)
- مصاحبه ها (79)
- مقالات (118)
- نامه مادران به فرزندان (13)
- نامه های دادخواهانه (73)
- وب نوشت ها (343)
0 نظر