برگرفته از فیسبوک عدالت برای ایران
15 تیر 1395
در اردیبهشت سال ۱۳۶۲، ۱۶ زندانی زن مجاهد را به ساختمانی در کنار زندان
قزلحصار منتقل میکنند که پیش از آن به عنوان استراحتگاه کارکنان و
مسئولان زندان استفاده میشده و به همین دلیل، واحد مسکونی نام داشته است.
نقشه درونی این ساختمان نیز نه به شکل زندان که به شکل یک خانه مسکونی بوده
است. زندانیان زن در واحد مسکونی، در طول ۱۴ ماه تحت شکنجههایی شدید قرار
گرفتهاند که نظیر آنها در هیچیک از زندانهای ایران حداقل تا به امروز،
گزارش نشده است. ۱۵ زندانی مجاهد تواب نیز در همین واحد زندگی میکردهاند.
علاوه بر این، چهار نفر از زندانیان به عنوان مسئول بند در آنجا کار
میکردهاند. بر اساس آنچه از مصاحبه ما با دو نفر از بازماندگان واحد
مسکونی بر میآید، غیر از بی خوابی دادنهای متوالی و اعمال مداوم
شکنجههایی همچون کابل و کتک زدنهای وحشیانه و جمعی، ویژگی مهم واحد
مسکونی، زندگی مداوم بازجویان با زندانیان چشم بسته، جز در بعضی از
ساعتهای شب که به دستور آنها و تحت نظارت آنها و در حالی که آنها بالای
سرشان ایستاده بودند به خواب میرفتهاند بوده است. در واقع مهمترین شکنجه
در واحد مسکونی و یا آنچه باعث میشد زندانیان هیچگاه نتوانند از درد
شکنجه فاصله بگیرند، حضور و زندگی ۲۴ ساعته با زندانبانان و توابان بوده که
حتی لحظهای خلوت سلول را از آنها دریغ داشته است. زندانیان در واحد
مسکونی تحت شکنجههایی قرار گرفتند که مستقیماً کرامت و هویت انسانی آنها
را مورد هدف قرار داده بود.
پرستو، زندانی سیاسی سابق در تمام مدتی
که واحد مسکونی برقرار بوده در آنجا بوده و اعتقاد دارد برخلاف آنچه در
برخی از کتابهای خاطرات زندان منعکس شده، تجاوز و شکنجه جنسی در واحد
مسکونی اعمال نمیشده اما به نظر میرسد دربارۀ اینکه آیا روابط چهار
بازجوی مرد (اکبری، سربازجو، حامد، سعید و اسماعیل) با زندانیان خود که به
مدت ۱۴ ماه به طور مداوم و زیر یک سقف ادامه داشته، حاوی مواردی از آزار و
شکنجه جنسی بوده است تحقیق بیشتری لازم است. تحقیقاتی که بسیار دشوار می
نماید زیرا به دلیل اینکه اکثر بازماندگان واحد مسکونی، به علت هولناک بودن
رنجی که تجربه کردهاند و باور به اینکه هیچکس توانایی درک و فهم آن را
ندارد، یا تمایل به فراموش کردن آن تجربۀ هولناک، حاضر به سخن گفتن دربارۀ
آن نیستند.
بخشی از گزارش جنایت بیعقوبت،شکنجه و خشونت جنسی علیه
زندانیان سیاسی زن در جمهوری اسلامی – گزارش اول-انتشارات عدالت برای
ایران-دسامبر٢٠١١
برای دریافت متن کامل کتاب به صورت پی دی اف اینجا را کلیک کنید:
مادران پارک لاله ایران
خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم.
خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم.
خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.
0 نظر