![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYklvBEMhFvvz25-U4GE8H-v-tK6wvt7jUUWwxk00cZm9RwXKyUrUj6tvGZZJ4RwK0J0LAJ1kqe10Bu6NoESCa1T-KuVFqGmqmGOoMTLm_jEmJs4WfMhEEIIQwJ_taimBX_XgDVmnpFww/s320/13781967_1374368765911891_2266399644467032005_n.jpg)
توبا کمانگر:"وقتی که زندانی را می گیرند شلاق می زنند، داد زدنش برای آن ها لذت بخش است."
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYklvBEMhFvvz25-U4GE8H-v-tK6wvt7jUUWwxk00cZm9RwXKyUrUj6tvGZZJ4RwK0J0LAJ1kqe10Bu6NoESCa1T-KuVFqGmqmGOoMTLm_jEmJs4WfMhEEIIQwJ_taimBX_XgDVmnpFww/s320/13781967_1374368765911891_2266399644467032005_n.jpg)
مادران پارک لاله ایران، حرکتی جوان و نوپاست و تلاش میکند در ادامه روند خود «صدایی» همراه با «جنبش دادخواهی مادران و خانوادههای آسیبدیدهی ایرانی» باشد. این حرکت مستقل و دادخواهانه که از تلاشگَران عرصه دادخواهی و فعالان اجتماعی تشکیل شده است، از تیرماه 1388، با فراخوان تعدادی از زنانِ دادخواه در اعتراض به کشتن و مجروح و زندانی کردن مردمی که برای حداقل خواست انسانی خود به خیابان آمده بودند، در پارک لاله تهران شکل گرفت.
این حرکتِ دادخواهانه، در مسیر حرکت خود، سه خواست حداقلی و مشخص زیر را تعریف کرد:
- آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی،
- لغو مجازات اعدام،
- محاکمه و مجازات آمران و عاملان همه جنایتهای صورت گرفته در جمهوری اسلامی در دادگاهی علنی و عادلانه.
در طی این مدت نیز همواره در کنار و در پیوند با خانوادهها، در راستای تحقق این سه خواسته حرکت کرده است. این حرکت خودجوش و دادخواهانه به هیچ فرد، گروه و سازمان سیاسی داخلی و خارجی وابستگی ندارد و همچنین با افراد و گروههای وابسته به حکومت مرزبندی دارد.
ما همچنین اعتقاد داریم برای رسیدن به سه خواست حداقلی خود، باید در جهت رسیدن به آزادی بیان و اندیشه، رفع هر گونه تبعیض و جدایی دین از حکومت نیز تلاش کنیم، زیرا علت اصلی این بیعدالتیها را در ساختار حکومت و قوانین آزادی ستیز و تبعیضآمیز جمهوری اسلامی میدانیم.
0 نظر