لطفا روی آدرس کلیک نمائید.
داغها در سينه داريم از غم ياران و باز در بيابان دل خود لاله ميكاريم ما (محمد كلانترى)
خبر از
دست رفتن مادر بهكيش دوست و ياورم، مادر همه مادران خاوران، در غربت به سوگم نشانده است.
مادر بهكيش به همه ما درس استقامت و عدالت جويى آموخت و وجودش همواره گرماى دل پردرد همه آنانى بود كه عزيزان خود را در نبردى نابرابر و ناجوانمردانه، در نبرد نور و تاريكى، در نبرد نيكى و شر از دست داده بودند.
مادر بهكيش به همه ما درس استقامت و عدالت جويى آموخت و وجودش همواره گرماى دل پردرد همه آنانى بود كه عزيزان خود را در نبردى نابرابر و ناجوانمردانه، در نبرد نور و تاريكى، در نبرد نيكى و شر از دست داده بودند.
بگذار در اين روزهاى سرد
و بي فروغ با او و همه مادران خاوران تجديد عهد كنيم كه تا بدست آوردن عدالت و
دادخواهى خون هزاران هزار جوانى كه از دست رفتند از پاى ننشينیم.
منصوره عزيزم، مرا هم در
غم خودت شريك بدان!
جاودان باد ياد و خاطره
مادر بهكيش!
مادر آذر
مرا به خاک نسپارید
مرا به خاک نسپارید
نه! مرا به این خاک غریب نسپارید
سالهای زیادی را سپری کردم
پیمانه ام لبریزشد
اما!!!
تا آخرین نفس ، تا آخرین نگاه
همیشه صبورانه
نگاهم به راه بود
چشم انتظار گشودن دربی!
درب خانه، درب زندان
درب خاوران
درب زندان بزرگی بنام ایران
مرا به خاک نسپارید
نه! مراکه هیچگاه،
دل سیری دُردانه هایم را ندیدم
مرا که در حسرت دیدار
خاک را با اشک سیراب ساختم
مرا به خاک نسپارید
خاوران درانتظارمن است
نه! مرا به این خاک غریب نسپارید
سالهای زیادی را سپری کردم
پیمانه ام لبریزشد
اما!!!
تا آخرین نفس ، تا آخرین نگاه
همیشه صبورانه
نگاهم به راه بود
چشم انتظار گشودن دربی!
درب خانه، درب زندان
درب خاوران
درب زندان بزرگی بنام ایران
مرا به خاک نسپارید
نه! مراکه هیچگاه،
دل سیری دُردانه هایم را ندیدم
مرا که در حسرت دیدار
خاک را با اشک سیراب ساختم
مرا به خاک نسپارید
خاوران درانتظارمن است
محمود خلیلی
13 دی ماه 94
13 دی ماه 94
ما را چکاوک پیری بود، که می خواند:
گاهی آهسته، گاهی به فریاد
زمانی غمگین و زمانه ای شاد.
ما را چکاوک پیری بود، که می سرود:
گاهی به گریه، گه به گلایه.
چکاوک پیر بر شاخسار لرزان
تاب خورد و تاب خورد و ... تاب آورد
او برای تمام نادیدگان قفس،
معرفت بود
وبرای قفس دیدگان، مرحم.
بگذارید آرام بخسبد
چون جیرجیرکی، به گاه دگردیسی
بگذاریدش آرام بگذرد
چون جوباری در انتهای فصل زمستان
و ابتدای بهار.
نادر ساکی
13 دی ماه 1394
قلب فروزان مادر بهکیش
در آزادی
در میدان آزادی
تندیسی به پا شده از تو مادر بهکیش
که کیش توست ازادی
قلب ۶ اذرخش فروزانت در مشت
سوی اسمان
صبوری نگاهت
در کشاکش زمان
می پیچد در هوا
عطر وحشی نسترن ها
ای بانوی مکرر غم ها
در آزادی
از تو تندیسی به پاست
قلب 6 اذرخش فروزان در مشت
رو به افق از کرانه تا کرانه
صبور و مهربان
نگاه می کنی به مادران
به خاوران تن ها
که تنهاست
۱۴ دی ماه 1394
در میدان آزادی
تندیسی به پا شده از تو مادر بهکیش
که کیش توست ازادی
قلب ۶ اذرخش فروزانت در مشت
سوی اسمان
صبوری نگاهت
در کشاکش زمان
می پیچد در هوا
عطر وحشی نسترن ها
ای بانوی مکرر غم ها
در آزادی
از تو تندیسی به پاست
قلب 6 اذرخش فروزان در مشت
رو به افق از کرانه تا کرانه
صبور و مهربان
نگاه می کنی به مادران
به خاوران تن ها
که تنهاست
۱۴ دی ماه 1394
عفت ماهباز لندن
0 نظر