 |
| تخریب خاوران با بولدوزر در فاصله جمعه۲۰ دی تا جمعه ۲۷ دی سال ۱۳۸۷ |
سازمان بهشت زهرا به نمایندگی از حکومت اسلامی ایران، سال هاست که تصمیم دارد آثار جنایت های خود «گورهای فردی و گروهی» در خاوران و دیگر گورستان های بی نام و نشان اعدام شدگان را پاک کند. سازمان بهشت زهرا در اقدام اخیر خود به تخریب خاوران اقرار کرده که گورهای جمعی خاوران را تخلیه کرده است. من نیز می دانم و به چشم خود دیده ام که سازمان بهشت زهرا در فاصله بین ۲۰ تا ۲۷ دی ۱۳۸۷، خاوران را با بولدوزر تخریب کرده است. این تاریخ توسط شاهدین عینی یعنی ما خانواده ها با دقت تمام ثبت شده است. در۲۰ دی ۱۳۸۷ من و تعدادی دیگر از خانواده ها به خاوران رفتیم و از تخریب خاوران خبری نبود. در۲۷ دی ۱۳۸۷ مادر شریفی به خاوران رفت و با تخریب خاوران روبرو شد و با نگرانی به من اطلاع داد و من با تعدادی دیگر از خانواده ها عصر همان روز ۲۷ دی ۱۳۸۷ به خاوران رفتیم و شاهد این صحنه بودیم. من از آن جا عکس گرفتم و برای برادرم جعفر بهکیش فرستادم تا اطلاع رسانی کند و در همان تاریخ اطلاع رسانی شده است.
از جامعه محترم بهایی نیز می خواهم که در #جنایت_دوباره_حکومت_اسلامی_ایران، شریک نشوند. خاوران یک گورستان معمولی نیست که مردگان معمولی بتوانند در آن جا به خاک سپرده شوند. خاوران یک سند جنایت است و باید به همین شکل حفظ شود تا برای ما خانواده های خاوران روشن شود که استخوان های عزیزان ما کجاست. اگر استخوان های عزیزان ما، چه گورهای جمعی، چه گورهای فردی در خاوران را تخلیه کرده و از ان جا برده اند، باید به ما بگویند که استخوان های عزیزان ما را کجا پنهان کرده اند.
خاوران، محل دفن صدها جان شیفته است، عاشقانی که بر آرمان خود برای ساختن دنیایی انسانی و عادلانه، برای ریشه کن کردن استبداد و فقر و تبعیض و نابرابری تا پای جان ایستادند و به دست جنایت کاران حکومت اسلامی ایران کشته و اعدام و در گورهای فردی و جمعی سر به نیست شدند.
خاوران، تاریخ ۴۰ ساله پنهان کاری جنایت های حکومت اسلامی ایران، بازداشت، شکنجه، قتل عام زندانیان سیاسی، چپ کشی، دفن مخفیانه زندانیان سیاسی در گورهای فردی و جمعی بدون حضور خانواده ها، سر به نیست کردن آثار جنایت، تخریب های پیاپی نشانه های خانواده ها، حمله کردن به خانواده ها، بازداشت خانواده ها، شکستن ماشین ها، قفل زدن به درب خاوران و سوزاندن دوباره و دوباره دل های مادران و خانواده های خاوران و تازه کردن زخم های ماست.
خاوران، تاریخ ۴۰ سال مقاومت و پایداری مادران و خانواده های خاوران، به دنبال گم شده خود گشتن، سوگواری کردن، خاک بر سر ریختن، فریاد زدن، ناله کردن، در خاک چنگ زدن، درد کشیدن، کاویدن گورهای فردی و جمعی، از هوش رفتن، عکس گرفتن، مراسم گرفتن، گل باران کردن، چیدن نشانه های دوباره، گذاشتن سنگ های کوچک دوباره، سرود خواندن، درد دل کردن، از همدیگر باخبر شدن و تاریخ ۴۰ سال مبارزات پیگیر و مستمر دادخواهانه مادران و خانواده های خاوران از تیرماه ۱۳۶۰ تا ۱۴۰۰ است.
خاوران باید محترم شناخته شود و دست نخورده بماند، چه استخوان های عزیزان ما آن جا باشند، چه نباشند.
توضیح: تصویر پیوست مربوط به تخریب خاوران با بولدوزر در فاصله جمعه ۲۰ دی تا جمعه ۲۷ دی ۱۳۸۷ است.
منصوره بهکیش
۲ اردیبهشت ۱۴۰۰
0 نظر