سهیل عربی، عکاس، فعال سایبری و زندانی سیاسی محبوس در زندان تهران بزگ (فشافویه) برای دومین بار در طی یک ماه گذشته دست به اعتصاب غذا زد. او در نامه‌ای که روز شنبه ۱۶ فروردین منتشر شد، اعلام کرد به خاطر «نقض حقوق خود، ظلم مضاعف و بدعهدی مسئولان» اعتصاب غذای خود را از سر گرفته است:
فرنگیس مظلومی، مادر سهیل عربی، در گفت‌وگو با زمانه از آخرین وضعیت فرزندش گفت. به گفته او مسئولان قضایی و مسئولان زندان به هیچ یک از درخواست‌های سهیل عربی کوچک‌ترین توجهی نمی‌کنند و همچنان در حالی که فرزندش از بیماری رنج می‌برد، با وعده‌های غیرواقعی او را در زندان نگه داشته‌اند.

■ گفت‌وگوی زمانه با فرنگیس مظلومی را بشنوید:

سهیل عربی در یک ماه گذشته اولین بار در تاریخ ۲۶ اسفند ۹۸ به دلیل عدم موافقت با مرخصی‌اش دست به اعتضاب غذا زد، اما به گفته فرنگیس مظلومی، هفتم فروردین به دلیل افت شدید قند خون بی‌هوش و به درمانگاه مرکزی زندان تهران بزرگ (فشافویه) منتقل شد:
«در درمانگاه به سهیل سِرم وصل کردند ولی وقتی که به هوش آمد خواست سرم را جدا کند ولی مانعش شدند. سه مامور اطلاعاتی بالای سرش بودند و گفتند این کار را نکن، سِرم را بزن ما قول می‌دهیم تا پانزدهم خواسته‌هایت را برآورده کنیم. سهیل کوتاه آمد نه اینکه مجددا آب و غذا بخورد، فقط اجازه داد به او سرم وصل کنند که آب بدنش تأمین بشود. همین‌طوری بود تا روز پانزدهم که جمعه و این‌ها نیامدند که به وعده‎هایشان عمل کنند، برای همین از پانزدهم به بعد دیگر اجازه نداد به او سرم بزنند.»

بیشتر بخوانید: ممانعت از آزادی نسرین ستوده – گفت‌وگو با رضا خندان


سهیل عربی در بخشی از نامه‌ای که در آن اعلام کرد مجددا دست به اعتصاب غذا زده است، ضمن اشاره به اعمال شکنجه علیه او در هنگام بازجویی و تبعات شکنجه بر وضعیت جسمانی کنونی‌اش نوشت:
«تمامی اتهامات مانند فعالیت تبلیغی علیه نظام و تشویش اذهان عمومی واهی بوده و توسط بازجوها تحت شکنجه و اکراه اخذ شده است. حتی اجازه دفاع در دادگاه به من داده نشده است. در بند یک الف قرارگاه ثارالله به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودم و از ناحیه بیضه دچار تروما شدم و هنوز پس از گذشت ماه‌ها درمان نشده‌‌ام و درد شدیدی را تحمل می‌کنم. […] نگهداری من در این زندان ظلم مضاعف است زیرا من به دلیل اتهامات سیاسی مانند فعالیت تبلیغی علیه نظام دستگیر شده‌ام و نگهداری من در کنار سارقان و اختلاسگران ظلمی مضاعف بر تمامی ظلم‌هایی است که طی این هفت سال به من شده است. ظلم‌هایی چون محرومیت از مرخصی. روزنامه‌نگاری جرم نیست!»
سهیل عربی نزدیک به هفت سال است بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد. به گفته فرنگیس مظلومی پسرش در شرایط جسمی مناسبی به سر نمی‌برد.
به گفته مظلومی، یکی از اتهام‌هایی که سهیل عربی بابت آن به دو سال زندان محکوم شده، شکستن تلویزیونی متعلق به یکی از هم‌بندی‌هایش بوده و او حتی هزینه آن را نیز پرداخت کرده، اما به اتهام تخریب اموال عمومی به دو سال زندان -در زمانی که حبس قبلی خود را می‌گذراند- محکوم شده است.
در هفته‌های گذشته و با شیوع ویروس کرونا در زندان‌های ایران، بسیاری از خانواده زندانیان سیاسی و فعالان حقوق بشری، خواستار آزادی یا اعطای مرخصی به زندانیان سیاسی شدند.
قوه قضاییه در چند نوبت اعلام کرد به حدود ۱۰۰ هزار زندانی، از جمله زندانیان سیاسی مرخصی اعطا کرده یا آنها را آزاد کرده است.
غلامحسین اسماعیلی، سخنگوی قوه قضاییه، روز ۲۹ اسفند ماه اعلام کرد حدود ۱۰ هزار زندانی مشمول عفو رهبری خواهند شد که بیش از یک دوم این تعداد (یعنی حدود پنج هزار نفر) زندانیان امنیتی هستند.
فرنگیس مظلومی، مادر سهیل عربی، خواهان رسیدگی هرچه سریع‌تر به وضعیت فرزندش و اعطای آزادی به او است.