صدای ندا ناجی، عاطفه رنگریز، مرضیه امیری، آنیشا اسداللهی و خانواده های آن ها و دیگر بازداشت شدگان روز جهانی کارگر باشیم!

برگرفته از صفحه فیسبوک منصوره بهکیش

ندا ناجی و عاطفه رنگریز و مرضیه امیری از جمله بازداشت شدگان روز جهانی کارگر هستند که هم چنان در بازداشت هستند و آن‌ها و خانواده‌های را زیر فشار و شکنجه روحی و جسمی قرار می دهند. ندا ناجی و عاطفه رنگریز را در ۲۵ خرداد از بند ۲۰۹ اوین به زندان قرچک ورامین، مخصوص زندانیان عادی منتقل کرده اند. آنیشا اسداللهی نیز که از بازداشت شدگان روز جهانی کارگر بود و چند روز پس از بازداشت با قرار کفالت آزاد شده بود، دوباره در ۲۸ خرداد بازداشت شد و او را به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل کردند و احتمالاً هم‌اکنون زیر فشار و بازجویی است.
جمال عاملی، همسر ندا ناجی در روز شنبه ۱۵ تیر طی یادداشتی در توئیتر خود نوشته است: « ندا ناجی طی ۲۴ ساعت گذشته در زندان قرچک ورامین یک بار توسط یکی از زندانیان جرایم عادی و یک بار دیگر توسط پرسنل زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. وی پس از این اتفاق به بهداری زندان منتقل شده و به خاطر ضربه‌ای که مامورین زندان به سرش وارد کردند برای چند ساعت به تاربینی دچار شده است. جان ندا ناجی و عاطفه رنگریز در زندان قرچک در خطر است».
بنا بر خبری از کمپین آزادی بازداشت شدگان روز کارگر، عاطفه رنگریز نیز دیروز ۱۵ تیرماه مورد ضرب و شتم ماموران قرار گرفته و از ناحیه پا و کتف آسیب دیده است.
مسئولان جمهوری اسلامی ایران چرا از حضور ساده ی جوان‌ها در روز جهانی کارگر این چنین واهمه دارند و آن‌ها و خانواده‌های شان را به شدت آزار می دهند؟ آیا جز این است که از جسارت و ایستادگی و همبستگی معترضان می‌ترسند و به این وسیله می‌خواهند جلوی خیزش هایی چون دی ماه ۹۶ را بگیرند؟ ولی سخت در اشتباهند، زیرا با این بگیر و ببندها و سرکوب ها نمی‌توانند مردمی که زندگی‌شان را به خاک سیاه نشانده اند را ساکت کنند و بی تردید هر چه دامنه ی فشار را بیشتر کنند، معترضان بیشتری را به میدان مبارزه علیه بیدادگری های شان خواهند آورد.
من به عنوان یکی از خانواده‌های زخم خورده که چهل سال است جنایت ها و بیدادگری های حکومت اسلامی ایران را دیده و دادخواهم، از صمیم قلب با مادر ندا ناجی و دیگر خانواده‌های بازداشت شدگان همراه و هم صدا هستم و به شدت از این بی‌عدالتی‌ها خشمگین و معترضم. 
باید هر چه زودتر ندا ناجی، عاطفه رنگریز، مرضیه امیری، آنیشا اسداللهی و دیگر بازداشت شدگان روز جهانی کارگر، سالم و بدون قید و شرط آزاد شوند. هنوز خون علیرضا شیرمحمدعلی، جوان ۲۱ ساله‌ای که در ۲۰ خرداد ۹۸، وی را در زندان فشافویه تهران با ۳۰ ضربه چاقو سلاخی کردند، جلوی چشمان ماست و به شدت نگران و دادخواهیم و ساکت نخواهیم نشست.

منصوره بهکیش 
۱۶ تیر ۱۳۹۸
Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

0 نظر

دیدگاه تان را وارد کنید