نمایندگان سازمان های جهانی حقوق بشر و تشکلات بین المللی کارگری برای دیدار با اسماعیل بخشی به ایران بیایند


• وقت آن است که در همبستگی با نماینده ی کارگران نیشکر هفت تپه کوتاهی نشود. باید به هر وسیله به شکنجه ی اسماعیل بخشی در زندان و بعد از زندان اعتراض کرد و از جمله خواستار حضور هیاتی از مقام های سازمان های حقوق بشر و تشکلات کارگری بین المللی و سازمان جهانی کار در ایران، برای دیدار با او شد + فایل صوتی در مورد شکنجه اسماعیل بخشی ...
برگرفته از سایت اخبار روز
شنبه  ۱ دی ۱٣۹۷ -  ۲۲ دسامبر ۲۰۱٨


برادران! حرف آخرم، من اصلن دوست ندارم از خودم حرف بزنم. ولی این یک وصیت است. تنها وصیتی که در این دنیا و در این لحظه دارم. مرگ حق است. گوش بدهید: اگر اسماعیل بخشی، بهر دلیلی، مرد، کسی حق ندارد جنازه اش را خاک کند. تابوتش را بیاورید توی اعتصابات. مرده من هم فریاد می زند... (شعار کارگران: نه تهدید، نه زندان، دیگر اثر ندارد.)!


اخبار روز: بخشی کارگر است. نماینده کارگران نیشکر هفت تپه و صدای اعتراض همه ی کارگران ایران علیه حکومت کارگر ستیز و آزادی کش. گزارش و عکس هایی که امروز از وضعیت او در زندان و پس از آزادی در رسانه ها منتشر شد، تکان دهنده و نشانه ی رفتار ضدانسانی «حکومت مستضغفین» با «مستضعفین» است. ماموران امنیتی حکومت در طول ۲۵ روز اسماعیل بخشی را چنان شکنجه کرده اند که صدای او خاموش شود و قادر به ایستادن بر سرپا نباشد. او را از صنعت نیشکر هفت تپه، محل کارش اخراج کرده اند و همه راه های تامین هزینه ی زندگی و درمان را بر او بسته اند تا از او و از همه ی کارگرانی که خواهان مطالبات خود هستند زهرچشم و انتقام بگیرند. سرکوب همیشه وسیله ی اصلی حکومت های مستبد در برابر خواست های آزادی خواهانه و عدالت جویانه زحمتکشان و آزادی خواهان بوده است. آن ها هزاران بار تجربه کرده اند اما نیاموخته اند که با این روش ها، آرامش گورستانی به شوش و صنایع و کارخانه های ایران که به کانون اعتراض و اعتصاب تبدیل شده اند بازنخواهد گشت.

کارگران ایران طی چهار دهه مبارزه با سرمایه داران زورگو و حکومت آبدیده شده اند و اتحاد و همبستگی برای آنان نه یک شعار بلکه بخشی از آگاهی طبقاتی است که در مبارزه ی با جمهوری اسلامی و استثمارگران به دست آورده اند. کارگران ایران امروز بر اهمیت همبستگی، ضرورت اتحاد، ایجاد تشکل صنفی مستقل و دفاع از موجودیت سندیکا با تکیه بر خردجمعی آگاه هستند. شعار نان، کار، آزادی؛ اداره ی شورایی محصور در ذهن اسماعیل بخشی نیست و با شکنجه کردن او از فهرست مطالبات جنبش کارگری ایران حذف نمی شود. اداره ی شورایی و کنترل کارگری از دل مبارزه کارگران برای تضمین دستمزد عادلانه، تداوم تولید و تامین امنیت اشتغال بیرون آمده است، اسماعیل بخشی شجاعت و شهامت آن را داشته است که نماینده ی کارگران برای پیگیری این مطالبات باشد.

وقت آن است که در همبستگی با نماینده ی کارگران نیشکر هفت تپه کوتاهی نشود. باید به هر وسیله به شکنجه ی اسماعیل بخشی در زندان و بعد از زندان اعتراض کرد و از جمله خواستار حضور هیاتی از مقام های سازمان های حقوق بشر و تشکلات کارگری بین المللی و سازمان جهانی کار در ایران، برای دیدار با او شد.

* * *

* چرا اسماعیل بخشی پس از آزادی هیچ جا ظاهر نشده و هیچ گفتگویی انجام نداده است؟ در چه وضعیتی به سر میبرد؟ در بازداشت چه بر وی رفته و اکنون چه وضعیتی دارد؟ در فایل زیر این گفتگو را گوش دهید.

m.soundcloud.com 
Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

0 نظر

دیدگاه تان را وارد کنید