عزیزان، خانم معصومه
دهقان، آقای عبدالفتاح سلطانی، مائده، هومن و هرمز گرامی،
آخرین ساعت‌های شب خبردار شدیم که هما سلطانی، آن عزیز دوست داشتنی شما، بر اثر سکته قلبی از میان ما رفت.
این خبر تأسف بار،
جان ما و بسیاری دگر چون ما را چنگ زد و نمی‌دانیم که به کدامین زبان می‌توانیم
این غم بزرگ را به شما خانواده شجاع و صبور و مقاوم و زخم خورده تسلیت بگوییم.
عزیزان، بدانید که
دختر و خواهر شما، دختر و خواهر ما نیز هست، هرچند از کم و کیف زندگی او چیزی نمی
دانیم، ولی می توانیم درک کنیم که عمیق ترین زخمی که بر جان و تن او نشسته بود،
ظلم ظالمان زمان و دوری از پدر و نگرانی از وضعیت او و دیدن رنج های مادر برای
دادخواهی بوده است و سال ها چشم انتظاری برای بودن در کنار همدیگر و شاد زیستن در
فضایی که بتوان آزادانه و عادلانه نفس کشید و انسانی زندگی کرد.
آقای سلطانی عزیز،
هنوز دو سال از ازدست دادن مادر گرامی تان نگذشته است که این آوار بر سر شما خراب شد، شمایی که در سخت ترین شرایط در زندان و بیرون زندان ایستاده و تاب آورده اید.
امید بتوان هم چنان گذشته، با مقاومت، صبوری و پایداری، این درد بزرگ را تاب بیاورید و دیر نخواهد بود که جنایت کاران را برای تمام آزادی کشی ها و بی عدالتی ها به پای میز محاکمه خواهیم کشاند.
ما را در غم خود شریک بدانید و تسلیت و همدردی ما را که عمیق و از صمیم
قلب است، پذیرا باشید. سلامتی و آزادی شما و دیگر زندانیان
سیاسی را خواهانیم.
مادران پارک لاله ایران
۱۳ مرداد ۱۳۹۷
0 نظر