نامه پیام شکیبا؛ هفت روز است که صدای خنده‌های زانیار عزیزم را نمی شنوم

پیام شکیبا زندانی سیاسی محبوس در زندان رجایی شهر کرج در پی جان باختن اقبال مرادی فعال سیاسی کرد خطاب به افکار عمومی نامه‌ای سرگشاده نوشت و گفت: “امروز ترور فرمانده اقبال انقلابی و مبارز در کردستان عراق و تکرار قصه پر غصه خلقی که چهل سال است در کردستان و سراسر این سرزمین فدیه می‌دهد و فرزندانش را در راه برقراری آرمان آزادی و برابری و حقوق بشر تقدیم خلق اسیر میهنمان می‌کند”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه ۲۷ تیرماه پیکر بی جان اقبال مرادی، فعال سیاسی کرد در پنجوین، یکی از شهرهای مرزی کردستان عراق با ایران پیدا شد. وی به ضرب سه گلوله کشته شده بود، وی پیش از این نیز مورد سوقصد قرار گرفته بود.

از این رو پیام شکیبا با نگارش نامه‌ای سرگشاده خطاب به افکار عمومی به توصیف شرایط زانیار مرادی فرزند وی پس از شنیدن خبر فوت پدرش پرداخت و گفت: “هرگز در مخیله‌ام هم نمی‌گنجید که روزی در زندان با زانیار و لقمان در غم از دست دادن وی عزادار باشم، اما حقیقت زمخت‌تر و خشن‌تر از آن چیزی بود که تصور می‌کردم”.

پیش از این نیز جمعی از زندانیان محبوس در زندان رجایی شهر کرج، سه کنشگر مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین و جمعی از زندانیان سابق زندان رجایی شهر کرج طی نامه‌هایی سرگشاده جان باختن اقبال مرادی، فعال سیاسی را تسلیت گفتند.

“شوکه شده بودیم، باورش نمی‌کردیم، دلهره عجیبی سراسر وجودمان را گرفته بود، با اضطراب همدیگر را نگاه می‌کردیم، دستمان به هیچ جا نمی‌رسید، عاجز و درمانده در قفس بودیم و خشمگین گریه می‌کردیم و زار می‌زدیم. خبر را بدلیل ایزوله بودن و نداشتن هیچ ارتباطی با دنیای خارج از بندمان از طریق ملاقات هفتگی و از خانواده ها شنیده بودیم و منتظر تایید خبر بوسیله دیگر خانواده ها. خبر کوتاه بود: اقبال مرادی پدر زانیار در کردستان عراق ترور شده و بشهادت رسیده است. یاد مصاحبه ای از کاک اقبال با یکی از شبکه های تلویزیونی کردی افتادم که قریب نه سال پیش در مورد پرونده سازی وزارت بدنام اطلاعات برای فرزندش زانیار و برادرزاده‌اش لقمان توضیح می‌داد و من برای اولین بار نام وی و زانیار و لقمان را می‌شنیدم. آن موقع هرگز در مخیله‌ام هم نمی‌گنجید که روزی در زندان با زانیار و لقمان در غم از دست دادن وی عزادار باشم، اما حقیقت زمختر و خشن‌تر از آن چیزی بود که تصور می‌کردم. ماشین ترور و خرابکاری ظالمان و غاصبان حق حاکمیت مردم ایران مجدداً به راه افتاده است. چند روز قبل‌تر از آن اقدام به بمب گذاری توسط دیپلمات – تروریست- معتدل و عواملش در پاریس که ناکام مانده بود و امروز ترور فرمانده اقبال انقلابی و مبارز در کردستان عراق و تکرار قصه پر غصه خلقی که چهل سال است در کردستان و سراسر این سرزمین فدیه می‌دهد و فرزندانش را در راه برقراری آرمان آزادی و برابری و حقوق بشر تقدیم خلق اسیر میهنمان می‌کند. هفت روز است که زانیار و لقمان عزیز عزادارند، هفت روز است که صدای خنده‌های زانیار عزیزم را نمی‌شنوم و هفت روز است که سرود مرگ ظالمان ظالمان ظالمان / سخت و بی امان بی امان بی امان در گوشم طنین انداز است.

زندانی سیاسی، پیام شکیبا

زندان گوهردشت کرج

۳ مرداد ۹۷″

در رابطه با نویسنده این نامه گفتنی است، پیام شکیبا زندانی سیاسی از ۱۹ ماه پیش در زندان در زندان رجایی شهر کرج نگهداری می‎شود. وی در آذرماه سال ۹۶ توسط قاضی احمدزاده به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد و به رای صادره اعتراض کرد و خواهان تجدیدنظر در آن شد.

در دادگاه تجدید نظر این زندانی که ماه پیش برگزار شد وی با تبرئه از بابت اتهام “عضویت در گروه معاند” و کاهش حکم دادگاه اولیه از ۱۱ به ۶ سال حبس محکوم شد.

پیام شکیبا مورخ ۳ اسفندماه ۱۳۹۵ توسط نیروهای وزارت اطلاعات بازداشت شد.

آقای شکیبا پیش تر در ماجرای اعتراض دانشجویان به فساد اخلاقی معاونت دانشجویی دانشگاه زنجان در ۱۸تیر سال ۸۷ توسط اداره اطلاعات زنجان بهمراه ۵ تن از هم دانشگاهیان خود دستگیر و پس از ۲۲ ماه با قید وثیقه آزاد و نهایتا درسال ۸۸ در دادگاه انقلاب زنجان به تحمل ۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. اما این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۶ ماه حبس تعزیری و ۶ ماه حبس تعلیقی تقلیل یافت.

وی برای اجرای حکم مذکور در سال ۸۹ به زندان رفت و پس از تحمل محکومیت حبس آزاد شد.

پیام شکیبا در سال ۹۱ در حین تحصیل از دانشگاه اخراج شد. وی که آن زمان دانشجوی کار‌شناسی ارشد علوم سیاسی واحد علوم وتحقیقات تهران بود در پی ارسال نامه‌ای از سوی مرکز آزمون دانشگاه آزاد از ادامه تحصیل درمقطع کار‌شناسی ارشد محروم شد و از حضور وی در امتحانات پایان ترم ممانعت به عمل آمد. آقای شکیبا مجددا در سال ۱۳۹۳ در همین رشته در دانشگاه علامه طباطبایی پذیرفته شد.