آزادی گلرخ ایرایی و پایان اعتصاب غذای آرش صادقی در هفتادودومین روز

سرما و نبودن ابتدایی ترین امکانات بهداشتی و رفاهی بسیاری از هموطنان ما در مناطق زلزله زده کرمانشاه، ایلام، کرمان و آذربایجان را که از داشتن سرپناه محروم هستند و یا در چادرها و کانکس ها بدون داشتن وسایل گرمایی کافی و مناسب روز و شب را سپری می کنند به تنگ آورده است. کشته شدن کودکان بر اثر سرما و بیماری و خودکشی تعدادی از زلزله زدگان از عواقب عدم رسیدگی مسئولین نالایق به مردم آسیب دیده است. چه کسی باید جوابگوی این مردم باشد. مردمی که در این شرایط اسفناک اقتصادی و خیل گسترده بیکاری و حقوق اندک از داشتن سرپناه نیز محروم شدند. سرپناهی که با بهره های کمر شکن تهیه شده و بازپرداخت اقساط آن بر نسل های آتی تحمیل شده است. آن چه در این میان درد آدمی را چند برابر می کند بی توجهی آشکار به اصطلاح مسئولان به این معضل مهم و حیاتی است در حالی که در کوچکترین و خصوصی ترین جوانب زندگی مردم دخالت می کنند و خود را صاحب حق می دانند. ما مادران پارک لاله خواستار رسیدگی هرچه سریعتر و ایجاد سر پناه مناسب برای آسیب دیدگان زلزله های اخیر هستیم تا از نتایج مصیبت باری که در این شرایط با عدم رسیدگی به این هم وطنان آسیب دیده می تواند اتفاق افتد جلوگیری شود. ما خواهان پاسخ مناسب و مسئولانه ارگان های مسئول هستیم.