برگرفته از سایت اخبار روز
دوشنبه ۱۰ آبان ۱٣۹۵ - ٣۱ اکتبر ۲۰۱۶
روز سوم آبان‌ماه گلرخ ابراهیمی ایرایی، کنشگر مدنی، توسط «ماموران سپاه ثارالله» بدون ارایه حکم بازداشت، بصورت خشونت آمیزی جهت اجرای حکم ۶ سال حبس دستگیر و با «چشم‌بند و دستبند» به زندان اوین منتقل شد. وی که از بیماری رنج می برد و حتی به دلیل عمل جراحی امکان حضور در دادگاه و دفاع از خود را نیافته درخواست های متعددی برای ملاقات با همسر زندانی خود “آرش صادقی” که از زمان بازداشت او در اعتصاب غذا به سر می برد داده است که با هیچیک از آنان تاکنون موافقت نشده.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گلرخ ابراهیمی ایرایی روز دوشنبه سوم آبان‌ماه ۹۵ جهت اجرای حکم شش سال حبس خود بدون دریافت احضاریه کتبی و با ورود خشونت آمیز ماموران به منزلش بازداشت و به بند زنان (نسوان) زندان اوین منتقل شد.
پس از مدتی بیخبری از وضعیت خانم ایرایی مورخ ۹ آبان ماه اجازه اولین ملاقات او با مادرش صادر می شود، مادر خانم ایرایی که سه روز قبل از این تاریخ عمل جراحی را پشت سر گذاشته بود در گفتگو با گزارشگر هرانا روایت بازداشت فرزندش را این گونه توضیح می دهد “حدودا ساعت ۹ صبح روز دوشنبه سوم آبان تیم ثارالله اطلاعات سپاه برای دستگیری گلرخ به منزلش حمله کردند و با لگد و مشت برای ایجاد رعب و وحشت به درب منزل ضربه می‌زدند. بعد از یک ساعت که درب را به رویشان باز نکرده بود، با میله آهنی درب را بازکردند و وارد منزل شدند. هرچه گفته بود شما چه کسی هستید و از کجا می آیید؟ کارت شناسایی یا حکم نشان دهید توجه نکردند و به او دستبند و چشم بند زدند. ماموران به او گفته بودند به زندان اوین انتقالت می‌دهیم.”
مادر این زندانی عقیدتی در ادامه تصریح کرد: “گلرخ به مامورین که لباس شخصی بودند گفته بود حداقل بگذارید داروهایم را بردارم. اما پاسخ شنیده بود که دارو به چه دردت می‌خورد؟ تو دیگر به دارو نیازی نداری، عمری برایت باقی نمانده همانجا میمانی تا بمیری! گلرخ را جلوی همسایه‌ها با چشم‌بند و دستبند به پایین برده و سوار ماشین کردند و سپس به اجرای احکام دادسرای اوین منتقل کردند. در آن‌جا از نحوه بازداشت و بدرفتاری و ممانعت از برداشتن داروهای آسم و وسایلش گفته بود. بعد از کلی کلنجار بالاخره قبول کرده بودند و همراه سه مامور اجرای احکام به منزل برگشته و وسایل و داروهایش را برداشته بود و به زندان اوین مجددا منتقل شده بود.”
وی در مورد وضعیت کنونی گلرخ در زندان تاکید کرد: “گلرخ خیلی نگران اعتصاب غذای آرش است. چراکه آرش دارو مصرف می‌کند و کتفش در زمان بازداشت پیشین در بند سپاه آسیب دیده است. هرچه به دادیار زندان اوین آقای حاجیلو اصرار کرده که آرش را ببیند و از اعتصاب غذا منعش کند، آقای حاجیلو گفته تا زمانی که آرش در اعتصاب است شما ممنوع‌الملاقات هستید.”
مادر این زندانی مدنی در پایان تاکید کرد خود او چند روز پیش جراحی داشته و در نوبت جراحی کمر قرار دارد و تاکنون نیز تنها یکبار توانسته به ملاقات گلرخ برود، معلوم نیست دیگر بتواند یا خیر.
شایان ذکر است، آرش صادقی کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین از روز سوم آبان ماه در اعتراض به بازداشت همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی دست به اعتصاب غذا زده است. مقامات امنیتی زندان اوین در دیدار با این زندانی گفته‌اند تا زمانی که در اعتصاب غذاست از ملاقات با همسرش محروم خواهد بود.
سازمان عفو بین الملل همزمان با بازداشت خانم ایرایی در قالب بیانیه ای با عنوان «بازداشت نویسنده ایرانی با حمله به منزلش جهت اجرای حکم حبس برای نوشتن داستانی در مورد سنگسار» این بازداشت بدون احضاریه و خشونت‌آمیز را محکوم و خواستار آزادی و لغو محکومیت خانم ایرایی شد.
مگدالنا مقرابی، معاون بخش خاورمیانه و شمال افریقا در سازمان عفو بین الملل در این‌باره گفت: “گلرخ ابراهیمی ایرایی جدیدترین نویسنده و فعال جوانی است که در سرکوب بی‌امانِ بیان هنری توسط [حکومت] ایران گرفتار شده است.”
چندی پیش ماموران هنگام بازداشت نوید کامران دیگر فعال مدنی در محل کارش، از موبایل شخصی او به خانم ایرایی زنگ زده و با اعلام این‌که حکم جلب وی را نیز دارند، به او گفته بودند در صورت عدم مراجعه نسبت به بازداشت او نیز اقدام خواهد شد. ماموران اجرای احکام زندان اوین با مراجعه به محل کار نوید کامران، وی را جهت اجرای حکم حبس بازداشت و به زندان اوین منتقل کرده بودند.
آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی ایریایی، نوید کامران و بهنام موسیوند آخرین بار پانزدهم شهریورماه سال ۱۳۹۳ در محل کار بازداشت شدند.
به گفته منابع مطلع، بازداشت آنان با اعمال خشونت زیادی همراه بود.
نوید کامران و بهنام موسیوند چند روز بعد به قید وثیقه آزاد شدند. گلرخ ایرایی اوایل مهرماه همان سال و آرش صادقی پس از بیش از شش ماه، اواخر اسفند به قید وثیقه آزاد شد.
دادگاه این فعالین سی ام تیرماه ۱۳۹۴ در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر در حالی برگزار شد که گلرخ ایرایی به دلیل بیماری حضور نداشت و مطابق مدارک پزشکی ارائه شده، جلسه رسیدگی به اتهامات گلرخ ابراهیمی باید تجدید می شد، ولی با مخالفت قاضی صلواتی و نماینده دادستان، بدون حضور وی کیفرخواست قرائت و محاکمه او به صورت غیابی انجام شد.
حکم دادگاه ۳۱ مردادماه سال گذشته با حضور آنان در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران ابلاغ شد، طی این حکم آرش صادقی به پانزده سال، گلرخ ابراهیمی به شش سال و نوید کامران و بهنام موسیوند نیز هر کدام به ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شد. که حکم صادره برای آقای کامران و موسیوند در دادگاه تجدید نظر به ۱۲ ماه کاهش یافت.
اگرچه قانونا باید این اتهامات با اعمال ماده ۱۳۴ و تجمیع جرائم کاهش می یافت ولی در دادنامه بدوی و همچنین تجدیدنظر به این مسئله اشاره ای نشد و صرفا بخش تشدید مجازات (یک و نیم برابر کردن مجازات هر اتهام) درباره آرش صادقی و گلرخ ابراهیمی انجام شد.
آرش صادقی، بهنام موسیوند و نوید کامران پیش از این پرونده نیز سابقه بازداشت و زندانی شدن داشته اند.
بهنام موسیوند نیز پیش از این به دو سال حبس تعلیقی و آرش صادقی به چهار سال حبس تعلیقی محکوم شده بودند که این احکام با قطعی شدن حکم جدید لازم الاجرا شد.
از متهمان این پرونده آرش صادقی در ۱۸ خردادماه سال جاری جهت تحمل ۱۹ سال حبس تعزیری بازداشت شده بود و بهنام موسیوند نیز روز دوشنبه ۲۴ خرداد جهت اجرای حکم حبس خود را به زندان اوین معرفی کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، گلرخ ابراهیمی ایرایی روز دوشنبه سوم آبان‌ماه ۹۵ جهت اجرای حکم شش سال حبس خود بدون دریافت احضاریه کتبی و با ورود خشونت آمیز ماموران به منزلش بازداشت و به بند زنان (نسوان) زندان اوین منتقل شد.
پس از مدتی بیخبری از وضعیت خانم ایرایی مورخ ۹ آبان ماه اجازه اولین ملاقات او با مادرش صادر می شود، مادر خانم ایرایی که سه روز قبل از این تاریخ عمل جراحی را پشت سر گذاشته بود در گفتگو با گزارشگر هرانا روایت بازداشت فرزندش را این گونه توضیح می دهد “حدودا ساعت ۹ صبح روز دوشنبه سوم آبان تیم ثارالله اطلاعات سپاه برای دستگیری گلرخ به منزلش حمله کردند و با لگد و مشت برای ایجاد رعب و وحشت به درب منزل ضربه می‌زدند. بعد از یک ساعت که درب را به رویشان باز نکرده بود، با میله آهنی درب را بازکردند و وارد منزل شدند. هرچه گفته بود شما چه کسی هستید و از کجا می آیید؟ کارت شناسایی یا حکم نشان دهید توجه نکردند و به او دستبند و چشم بند زدند. ماموران به او گفته بودند به زندان اوین انتقالت می‌دهیم.”
مادر این زندانی عقیدتی در ادامه تصریح کرد: “گلرخ به مامورین که لباس شخصی بودند گفته بود حداقل بگذارید داروهایم را بردارم. اما پاسخ شنیده بود که دارو به چه دردت می‌خورد؟ تو دیگر به دارو نیازی نداری، عمری برایت باقی نمانده همانجا میمانی تا بمیری! گلرخ را جلوی همسایه‌ها با چشم‌بند و دستبند به پایین برده و سوار ماشین کردند و سپس به اجرای احکام دادسرای اوین منتقل کردند. در آن‌جا از نحوه بازداشت و بدرفتاری و ممانعت از برداشتن داروهای آسم و وسایلش گفته بود. بعد از کلی کلنجار بالاخره قبول کرده بودند و همراه سه مامور اجرای احکام به منزل برگشته و وسایل و داروهایش را برداشته بود و به زندان اوین مجددا منتقل شده بود.”
وی در مورد وضعیت کنونی گلرخ در زندان تاکید کرد: “گلرخ خیلی نگران اعتصاب غذای آرش است. چراکه آرش دارو مصرف می‌کند و کتفش در زمان بازداشت پیشین در بند سپاه آسیب دیده است. هرچه به دادیار زندان اوین آقای حاجیلو اصرار کرده که آرش را ببیند و از اعتصاب غذا منعش کند، آقای حاجیلو گفته تا زمانی که آرش در اعتصاب است شما ممنوع‌الملاقات هستید.”
مادر این زندانی مدنی در پایان تاکید کرد خود او چند روز پیش جراحی داشته و در نوبت جراحی کمر قرار دارد و تاکنون نیز تنها یکبار توانسته به ملاقات گلرخ برود، معلوم نیست دیگر بتواند یا خیر.
شایان ذکر است، آرش صادقی کنشگر مدنی محبوس در زندان اوین از روز سوم آبان ماه در اعتراض به بازداشت همسرش گلرخ ابراهیمی ایرایی دست به اعتصاب غذا زده است. مقامات امنیتی زندان اوین در دیدار با این زندانی گفته‌اند تا زمانی که در اعتصاب غذاست از ملاقات با همسرش محروم خواهد بود.
سازمان عفو بین الملل همزمان با بازداشت خانم ایرایی در قالب بیانیه ای با عنوان «بازداشت نویسنده ایرانی با حمله به منزلش جهت اجرای حکم حبس برای نوشتن داستانی در مورد سنگسار» این بازداشت بدون احضاریه و خشونت‌آمیز را محکوم و خواستار آزادی و لغو محکومیت خانم ایرایی شد.
مگدالنا مقرابی، معاون بخش خاورمیانه و شمال افریقا در سازمان عفو بین الملل در این‌باره گفت: “گلرخ ابراهیمی ایرایی جدیدترین نویسنده و فعال جوانی است که در سرکوب بی‌امانِ بیان هنری توسط [حکومت] ایران گرفتار شده است.”
چندی پیش ماموران هنگام بازداشت نوید کامران دیگر فعال مدنی در محل کارش، از موبایل شخصی او به خانم ایرایی زنگ زده و با اعلام این‌که حکم جلب وی را نیز دارند، به او گفته بودند در صورت عدم مراجعه نسبت به بازداشت او نیز اقدام خواهد شد. ماموران اجرای احکام زندان اوین با مراجعه به محل کار نوید کامران، وی را جهت اجرای حکم حبس بازداشت و به زندان اوین منتقل کرده بودند.
آرش صادقی، گلرخ ابراهیمی ایریایی، نوید کامران و بهنام موسیوند آخرین بار پانزدهم شهریورماه سال ۱۳۹۳ در محل کار بازداشت شدند.
به گفته منابع مطلع، بازداشت آنان با اعمال خشونت زیادی همراه بود.
نوید کامران و بهنام موسیوند چند روز بعد به قید وثیقه آزاد شدند. گلرخ ایرایی اوایل مهرماه همان سال و آرش صادقی پس از بیش از شش ماه، اواخر اسفند به قید وثیقه آزاد شد.
دادگاه این فعالین سی ام تیرماه ۱۳۹۴ در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر در حالی برگزار شد که گلرخ ایرایی به دلیل بیماری حضور نداشت و مطابق مدارک پزشکی ارائه شده، جلسه رسیدگی به اتهامات گلرخ ابراهیمی باید تجدید می شد، ولی با مخالفت قاضی صلواتی و نماینده دادستان، بدون حضور وی کیفرخواست قرائت و محاکمه او به صورت غیابی انجام شد.
حکم دادگاه ۳۱ مردادماه سال گذشته با حضور آنان در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران ابلاغ شد، طی این حکم آرش صادقی به پانزده سال، گلرخ ابراهیمی به شش سال و نوید کامران و بهنام موسیوند نیز هر کدام به ۱۸ ماه حبس تعزیری محکوم شد. که حکم صادره برای آقای کامران و موسیوند در دادگاه تجدید نظر به ۱۲ ماه کاهش یافت.
اگرچه قانونا باید این اتهامات با اعمال ماده ۱۳۴ و تجمیع جرائم کاهش می یافت ولی در دادنامه بدوی و همچنین تجدیدنظر به این مسئله اشاره ای نشد و صرفا بخش تشدید مجازات (یک و نیم برابر کردن مجازات هر اتهام) درباره آرش صادقی و گلرخ ابراهیمی انجام شد.
آرش صادقی، بهنام موسیوند و نوید کامران پیش از این پرونده نیز سابقه بازداشت و زندانی شدن داشته اند.
بهنام موسیوند نیز پیش از این به دو سال حبس تعلیقی و آرش صادقی به چهار سال حبس تعلیقی محکوم شده بودند که این احکام با قطعی شدن حکم جدید لازم الاجرا شد.
از متهمان این پرونده آرش صادقی در ۱۸ خردادماه سال جاری جهت تحمل ۱۹ سال حبس تعزیری بازداشت شده بود و بهنام موسیوند نیز روز دوشنبه ۲۴ خرداد جهت اجرای حکم حبس خود را به زندان اوین معرفی کرد.
0 نظر