تقدیم به امید علی شناس

خواننده « تو ای پری کجایی؟» را می خواند 
و من به تو فکر می کنم و
چهره ات کنار نگاهم نشسته
اندوهت دلم را لرزاند
به چه می اندیشیدی؟
به باتلاقی که تو را به سوی خود می خواند؟
...یا بوستانی که به تو پشت کرده؟
باز می خواند 
...«مه و ستاره درد من می دانند»
آری همه خوب می دانند 
اما
...بی خیالِ دنیای ما می زیند
...«شبی کنار چشمه پیدا شو»
آری دور نیست که از بند خواهید رست
و شما آهوان آزادی
بی گمان نوای « نی و نغمه» را
تا چشمه های خشکیده
!فریاد خواهید کرد 

تینا.ف
۹۵/۷/۱۲
Tags: ,

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

1 نظر

  1. بسیار زیبا بود.
    به امید آزادی این جوانان فرهیخته از چنگال دژخیمان

دیدگاه تان را وارد کنید