«سر اومد زمستون، شکفته بهارون
گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون
کوه‌ها لاله‌زارن، لاله‌ها بیدارن
تو کوه‌ها دارن گل گل گل آفتابو می‌کارن»
به یاد سعید سلطان پور و تمامی عزیزان مان
امسال نیز سالی سراسر نکبت، پلشتی، فقر، بیکاری، بیماری، مرگ، جنایت، جنگ، جنون، تبعیض و بی‌عدالتی را پشت سر گذاشتیم، ولی خوشحالیم که طلیعه ی آزادی و رهایی در جنبش های مستقل و مردمی کشور زیبای مان ایران هر روز شروع به دمیدن می‌کند و امیدمان می‌دهد که این جنبش ها سر ایستادن ندارند و همگی پیگیر و پایدار و متحد و مقاوم ایستاده‌ایم تا مطالبات مان را به دست بیاوریم.
هرچند از این همه بیداد، بی‌عدالتی و زخم های عمیق نشسته بر جان و تن مان هر روز ناتوان‌تر می‌شویم، ولی نفس‌های تازه به ما نوید می‌دهند که بهاران در راه است و بر ماست که در سال جدید کمربندهای مان را سفت تر ببندیم و با نگاهی دیگر به همدیگر نگاه کنیم. کینه ها از همدیگر را دور بیاندازیم و هر چه خشم داریم بر سر دشمنان و مستبدان بکوبیم که ایران و جهان و انسانیت را دارند به تباهی می کشانند. ناآگاهی های مان را به آگاهی تبدیل کنیم و بخوانیم و بدانیم و بنویسیم و دست‌های مان را به هم بدهیم و متحدانه و قدرتمند عمل کنیم و عاشقانه و شجاعانه با همدیگر جلو برویم تا بتوانیم دنیایی انسانی؛ زیبا و شاد و آزاد و رها از تبعیض و بیداد برای خودمان و تمام زنان و مردان و کودکان این سرزمین که عشق و شور زندگی در هر کوی و برزن، شهر و دیار، دشت و دمن، کوه و صحرا با ده‌ها رنگ و زبان، قوم و نژاد، هنر و ادبیات، شعر و آواز، موسیقی و رقص، رود و سرود در طبیعت زیبایش موج می‌زند، ولی این دشنه به دستان بخیل زشت خوی دارند تمامی زیبایی‌های مان را روز به روز ویران تر می‌کنند و باید که دوباره بسازیم اش.
آرزوی مان این است که بهاران مان خجسته و نورزمان پیروز باشد و سالی همراه با سلامتی، رفاه، آسایش، آرامش، شادمانی و آزادی داشته باشیم و ترنم بهاری بر دل و جان همگی مان بنشیند.
سلامت، شاد و پیروز باشیم.
مادران پارک لاله ایران
۲۹ اسفند ۱۴۰۰
0 نظر