خبرهای تلخ و گزنده آن چنان بر سرمان آوار می شود که نمی دانیم از کدام بگوئیم. 
محمد ملکی، آن مبارز خستگی ناپذیر و عضو افتخاری کانون نویسندگان ایران بدون دیدار فرزندان اش، از میان ما رفت.
با تاسف فراوان و اندوه قلبی به خانواده دکتر ملکی و تمام آزادی خواهان تسلیت می گویم.
این جنایت کاران تمامیت خواه او و خانواده اش را به اشکال مختلف شکنجه دادند و آن ها را از ساده ترین حق نیز محروم کردند.
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
یادش گرامی و ماندگار خواهد ماند. 
منصوره بهکیش
۱۲ آذر ۱۳۹۹
0 نظر