عصرنو
سه شنبه ۲۱ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۱ ژوين ۲۰۱۹
علیرضا شیرمحمدعلی در اسفند ۹۷ اعتصاب کرد و در نامه‌ای سرگشاده از "عدم امنیت جانی" و "شرایط غیر انسانی زندان فشافویه" انتقاد کرده بود
بی بی سی: علیرضا شیرمحمدعلی، زندانی سیاسی ۲۱ ساله در درگیری با دو زندانی در زندان فشافویه به قتل رسیده است. او سه ماه پیش، خواستار انتقال از زندان فشافویه و گذراندن دوران حبسش در کنار زندانیانی با اتهامات مشابه شده بود.
نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران با تأیید مرگ علیرضا شیرمحمدعلی تأیید کرده‌اند که او شب دوشنبه ۲۰ خرداد، در درگیری با دو زندانی دیگر کشته شده است.
مقامات زندان و قوه قضائیه ایران تا کنون درباره این مسئله اطلاع‌رسانی نکرده و واکنشی نشان نداده‌اند.
هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران در گزارشی نوشت که "گفته می‌شود قتل این زندانی حدود ساعات پایانی شب گذشته توسط دو زندانی با جرائم مربوط به مواد مخدر و قتل صورت گرفته است. وی از طریق ضربات چاقو در ناحیه شاهرگ و شکم به شدت مجروح شده و پیش از اعزام به بیمارستان جان خود را از دست داده است".
محمدهادی عرفانیان کاسب، وکیل آقای شیرمحمدعلی درباره قتل او به هرانا گفته: "آقای شیرمحمدعلی شب گذشته در حالی که بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در یکی از اندرزگاه‌های زندان تهران بزرگ نگهداری می‌شده است توسط زندانیان با جرائم غیرسیاسی به قتل رسیده است".
علیرضا شیرمحمدعلی در زندان فشافویه یا زندان تهران بزرگ به قتل رسیده است. این زندان، در ابتدا برای محکومان مواد مخدر ساخته شده بود اما طی سال‌های اخیر زندانیان سیاسی و امنیتی از جمله شماری از دروایش به این زندان منتقل شدند.
علیرضا شیرمحمدعلی کیست؟
علیرضا شیرمحمدعلی ۲۴ تیرماه ۱۳۹۷ به دلیل فعالیت در فضای مجازی بازداشت شد.
گفته می‌شود او که ۲۱ سال سن داشت. وکیل آقای شیرمحمدعلی تأیید کرده است که او در دادگاه بدوی به اتهام اهانت به رهبری، اهانت به بنیان‌گذار، تبلیغ علیه نظام و توهین به مقدسات به ۸ سال زندان محکوم شده بود.
مدیریت کانالی به نام "آتئیست‌ها" به عنوان یکی از مصادیق اتهامی علیرضا شیرمحمدعلی عنوان شده بود.
دادگاه تجدید نظر او قرار بود ۱۸ تیرماه امسال برگزار شود.
او در "اندرزگاه ۱۱، زندان تهران بزرگ" دوران حبس خود را می‌گذارد.
سه ماه پیش، علیرضا شیرمحمدعلی، همراه با برزان محمدی، زندانی سیاسی در ۲۳ اسفندماه ۹۷ دست به اعتصاب غذا زدند. آنها در اعتراض به آنچه "عدم امنیت جانی" و "شرایط غیر انسانی" زندان فشافویه اعتصاب غذا کردند و خواستار انتقال به زندان دیگر و رعایت اصل تفکیک جرائم شدند.
علیرضا شیرمحمدعلی و برزان محمدی در نوزدهمین روز اعتصاب غذا در نامه‌ای سرگشاده درباره دلایل اعتصاب غذایشان خود نوشتند:
"ما بدلیل نبود این امکانات و نداشتن امنیت جانی در سوییت، اعتصاب غذا کرده‌ایم تا با این روش به بودن خود در اینجا اعتراض کرده باشیم؛ ولی سلامت جان ما هیچ اهمیتی برای عوامل زندان و روسای آن ندارد؛ حتی روز گذشته "رضا حق وردی" افسر نگهبان شیفت، خیلی صریح به ما گفت که انتهای این اعتصاب صدور گواهی فوت است. البته این جمله از ایشان با توهین به خانواده‌مان نیز همراه بود و به دلایل اخلاقی از ذکر آن معذوریم.
این دو زندانی سیاسی در تاریخ ۲۷ فروردین ماه، پس از آن اعتصاب غذای خود پایان دادند که نماینده دادستان به آنها وعده داد که به زندانی دیگر منتقل می‌شوند.
با این حال هیچ یک از این دو زندانی سیاسی به زندان دیگری منتقل نشدند.
دومین مرگ عدم رعایت اصل تفکیک جرایم
علیرضا شیرمحمدعلی در حالی جان خود را در درگیری با زندانی سیاسی از دست داد که اصلی‌ترین خواسته او در دوران اعتصاب غذایش رعایت "اصل تفکیک جرایم" و به زبان ساده‌تر، انتقال به یکی از زندان‌های اوین تهران یا رجایی‌شهر کرج بود تا در کنار زندانیانی با اتهامات مشابه (سیاسی) قرار بگیرد.
آذر ماه سال گذشته نیز وحید صیادی نصیری، زندانی سیاسی-عقیدتی نیز پس از حدود دو ماه اعتصاب غذا در زندان لنگرود قم درگذشت. آقای صیادی هم خواستار رعایت اصل تفکیک جرایم زندانیان و انتقال به زندان اوین یا گوهردشت کرج بود.
در سال‌های گذشته تفکیک جرائم از جمله حقوقی بود که زندانیان سیاسی با ارجاع به آئین نامه سازمان زندان‌ها خواستار اجرای آن بودند. بنابر ماده هشتم آیین نامه زندان‌ها، کلیه محکومان با توجه به نوع و میزان محکومیت، پیشینه کیفری، شخصیت، اخلاق و رفتار طبقه‌بندی می‌شوند.
رسانه‌ها و نهادهای حقوق بشری بارها به نقل از زندانیان سیاسی گزارش داده‌اند که مسئولان قضایی برای فشار آوردن و تنبیه زندانیان سیاسی و عقیدتی، آنها را به بند زندانیان با جرایم متفاوت و حتی سنگین و خطرناک منتقل می‌کنند.
بنا بر گزارش نهادهای ناظر بر وضعیت حقوق بشر در ایران، شماری از زندانیان، زندانیان سیاسی و عقیدتی را آزار و اذیت می‌کنند که در پاره‌ای موارد این کار با تحریک مسئولان زندان صورت می‌گیرد.
امیر امیرقلی، فعال دانشجویی از جمله زندانیانی بود که در یک درگیری در سال ۱۳۹۵، در بند هشت زندان اوین چاقو خورد.
نزدیک به سه سال پیش نیز گزارش‌هایی درباره ضرب و شتم کیوان کریمی، مهدی رجبیان و وحید صیادی نصیری منتشر شده بود.
روند تمرکززدایی از بندهای سیاسی و انتقال زندانیان سیاسی به بند جرایم دیگر در دهه نود شمسی تشدید شد.
زندان فشافویه با جمعیتی دو برابر ظرفیت
در فروردین ماه امسال علیرضا شیرمحمدعلی و برزان محمدی در نامه‌ای که از زندان فشافویه نوشته بودند، شرایط زندان فشافویه را غیرانسانی توصیف کرده بود و نوشت: "این زندان جای ما نیست البته باید بگویم جای هیچ یک از زندانیان این زندان در اینجا نیست، زیرا در این زندان حقوق اولیه مددجو که شامل امکانات رفاهی، بهداشتی و درمانی می‌شود به ایشان تعلق نمی‌گیرد. به کرات زندانیانی بوده‌اند که به خاطر نبود این امکانات اولیه جان خود را از دست داده‌اند".
شماری دیگر از زندانیان سیاسی ایران تا کنون درباره شرایط وخیم زندان فشافویه انتقاد کرده بودند.
بعدتر، شماری از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران نیز از وضعیت این زندان انتقاد کرده بودند.
زندان فشافویه یکی از بزرگ‌ترین زندان‌های ایران است که در جنوب تهران قرار دارد. این زندان مساحتی حدود ۱۱۰ هکتار دارد.
رسول بداقی، فعال مدنی که چند سال پیش مدتی از حبس خود را در این زندان گذرانده بود تأیید کرده است که "اگرچه ظرفیت اسمی زندان مرکزی تهران بزرگ ۱۵۰۰۰ زندانی است ولی عملا چیزی حدود دو برابر ظرفیت در بعضی از بندها نگهداری می‌شوند".
او از فقدان امکانات بهداشتی و جیره‌بندی آب و مجازات انفرادی برای زندانیان معترض انتقاد کرده بود.
به گفته آقای بداقی در این زندان حتی بیمارانی که ایدز و هپاتیت مثبت هستند از بقیه تفکیک نمی‌شدند.
روند تمرکززدایی از بندهای سیاسی و انتقال زندانیان سیاسی به بند جرایم دیگر در دهه نود شمسی تشدید شد.
در سال‌های قبل، انتقال زندانیان سیاسی از زندان اوین تهران به رجایی‌شهر و اخیرا هم فشافویه، با اعتراض فعالان سیاسی و مدنی مواجه شده است.
0 نظر