برگرفته از سایت ایران گلوبال
جمعه, ژانویه 4, 2019 - 22:14
۴۰سال است، به هر شکل و به هر روش، تنفر و انزجارمان را از این ظلمی که به ما رفته است نشان می دهیم
یک سال گذشت، زنی آمد.
درهیایوی خیابان انقلاب انگاه که فریادها در گلو خفه شده مردمی در خیابان انقلاب در قلب هیاهو و التهاب طنین انداخت، ۴۰سال خفقان، یاس و ویرانی و آنچه مانده بود مرگ و مرگ و مرگ بود، زنی آمد و از سکویی بالا رفت.
در دستش شال سفیدی بود، به سادگی صورت مهربان و آشنایش، در دستانش تکان داد نماد تحجر واسارت زنان این سرزمین را.
۴۰سال به هر شکل و به هر روش تنفر و انزجارمان را از این ظلمی که به ما رفته شده نشان میدهیم و همیشه این تکه پارچه با ضرب شلاق ،کتک،فحاشی ،اسیدپاشی و تعرض جسمی و جنسی به ما زنان تحمیل شده !
نمی دانم کجا هستی و به سرت چه آمده ولی این را خوب می دانم که تو تداوم نسل ۸مارس ۵۸هستی، نسلی که چه آگاه بود و چقدر زود متوجه شده بود که اسارت و به زنجیر کشیدن زن برابر است با نابودی فرهنگ و آینده نسل هایی که در دستان این زنان پرورش خواهند یافت،و چه صد افسوس که حتی روشنفکران و سیاسیون برجسته کشور متوجه نبودند و اندکی از هوشیاری و بیداری زنان ما را نداشتند و ندارند!
بگذار همه برما خورده بگیرند و مارا کوچک بشمارند اما ما بیشماریم و جوانه می زنیم و باز می روییم و این ادامه خواهد داشت تا به جامعه ای برسیم که انسانها حقوق برابر داشته باشند!
زنده باد ویدا موحدی،زنده باد دختران خیابان انقلاب،زنده باد انقلاب زنان!
۹۷.۱۰.۱۴
0 نظر