آدينه ۵ بهمن ۱٣۹۷ - ۲۵ ژانويه ۲۰۱۹
مدافعان حقوق بشر
برنامهی نظارت نگرانی عمیق خود را درباره سلامتی روانی و جسمانی آقای فرهاد میثمی، مدافع حقوق بشر و فعال حقوق زنان، ابراز و همچنین محکومیت و تداوم حبس خودسرانهی او را که گویا به خاطر فعالیت بهحق حقوق بشریاش مجازات میشود، محکوم میکند؛ از دولتمردان ایران میخواهد او را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند و به کلیهی اقدامهای آزارنده، از جمله در سطح قضایی، علیه او و تمامی مدافعان حقوق بشر که در این کشور در حبس خودسرانه به سر میبرند، پایان دهند.
اطلاعات تازه:
برنامهی نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر از طریق جامعهی دفاع از حقوق بشر در ایران (LDDHI) (عضو فدراسیون بینالمللی جامعههای حقوق بشر) از محکومیت و تداوم حبس خودسرانهی آقای فرهاد میثمی، پزشک، مطلع شده است. آقای میثمی در دفاع از حقوق زنان، از جمله با پشتیبانی از مبارزه علیه تحمیل حجاب بر زنان و دختران و دفاع از حقوق زنان برای انتخاب پوشش خود، مبارزه کرده است.
بر اساس اطلاعات دریافتی، در روز ۲ بهمن ۱۳۹۷، حکم زندان آقای میثمی که شعبهی ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران صادر کرده به وکیل او ابلاغ شد. آقای میثمی در مجموع به ۶ سال زندان ـ پنج سال به اتهام اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور (مادهی ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی) و یک سال به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام (مادهی ۵۰۰) ـ و دو سال محرومیت از عضویت در احزاب و گروههای سیاسی و اجتماعی، فعالیت در فضای مجازی، رسانهها، مطبوعات و خروج از کشور محکوم شده است. آقای میثمی علیه این حکم اعتراض خواهد کرد.
آقای میثمی از تاریخ ۹ مرداد ۱۳۹۷ در زندان اوین در بازداشت خودسرانه است و اعتصاب غذای پنج ماههی خود را در تاریخ ۱ دی ۱۳۹۷ پایان داد (نگاه کنید به اطلاعات پس زمینهای).
برنامهی نظارت نگرانی عمیق خود را درباره سلامتی روانی و جسمانی آقای فرهاد میثمی ابراز و همچنین محکومیت و تداوم حبس خودسرانهی او را که گویا به خاطر فعالیت بهحق حقوق بشریاش مجازات میشود، محکوم میکند.
برنامهی نظارت از دولتمردان ایران میخواهد آقای فرهاد میثمی را فوری و بدون قید و شرط آزاد کنند و به کلیهی اقدامهای آزارنده، از جمله در سطح قضایی، علیه او و تمامی مدافعان حقوق بشر که در این کشور در حبس خودسرانه به سر میبرند، پایان دهند.
اطلاعات پس زمینهای:
آقای فرهاد میثمی روز ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۸ (۹ مرداد ۱۳۹۷) در خانهاش در تهران با حکم بازداشت شعبهی ۲ دادسرا دستگیر و به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد. دستگیری آقای میثمی که دوست خانم نسرین ستوده، وکیل حقوق بشری سرشناس، است بهخاطر داشتن چند جلد کتاب «کنشهای کوچک مدنی» (نوشتهی استیو کراشاو و جان جکسُن) و کتاب «حقوق بشر» (ترجمهی محمد جعفر پوینده، مترجم و نویسندهای که در سال ۱٣۷۷ به دست ماموران وزارت اطلاعات به قتل رسید) و تعدادی نشان سینه که روی آنها نوشته شده «من به حجاب اجباری اعتراض دارم»، رخ داد.
آقای میثمی به «تبانی و اجتماع به قصد برهم زدن امنیت کشور» (مادهی ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی)، «تبلیغ بر علیه نظام» (مادهی ۵۰۰)، و «اشاعهی فحشا» (مادهی ۲۸۶) متهم شد.
آقای میثمی امکان تماس با وکیل نیافت و مسئولان اجازه ندادند آقای آرش کیخسروی پیش از این که خود او در تاریخ ۱۸ اوت ۲۰۱۸ (۲۷ مردادماه ۱۳۹۷) در جلوی مجلس دستگیر شود بهعنوان وکیل او اقدام کند [۱].
آقای میثمی روز ۱ اوت (۱۰ مرداد) در اعتراض به بازداشت خود اعتصاب غذا کرد و خواهان آزادی بدون قید و شرط مدافعان حقوق بشر خانم نسرین ستوده [۲] و آقای رضا خندان [۳] شد. وی ۲۰ روز در سلول انفرادی زندانی ماند و سپس به بند عمومی ۴ زندان اوین منتقل شد. وضعیت سلامتی او به سرعت رو به وخامت رفت و از وزن او ۳۴ کیلوگرم کاسته شد.
آقای میثمی در روز ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸ (۴ مهر ۱۳۹۷) به زور به بهداری زندان اوین منتقل شد، مسئولان زندان او را در انزوای کامل قرار دادند و بر خلاف میلش به او سِرُم تزریق کردند. در پی آزادی آقای رضا خندان با قرار وثیقه در تاریخ ۱ دی ۱۳۹۷، آقای فرهاد میثمی به اعتصاب غذای خود پایان داد.
۵ کارشناس ویژهی حقوق بشر سازمان ملل در روز ۲۹ نوامبر ۲۰۱۸ (۸ آذر ۱۳۹۳) از ایران خواستند «حقوق مدافعان حقوق بشر و وکلای دادگستری را که به خاطر حمایت علنی از اعتراضهای علیه حجاب اجباری به زندان افتادهاند تضمین کند» و نگرانی ویژهی خود را دربارهی وخامت سلامتی آقای فرهاد میثمی ابراز کردند[۴].
اقدامهای درخواستی:
با نوشتن نامه به دولتمردان ایران از آنها بخواهید:
- در هر شرایطی، سلامت روحی و جسمانی آقای فرهاد میثمی و نیز کلیهی مدافعان حقوق بشر را در ایران تضمین کنند؛
- فوری و بدون قید و شرط آقای فرهاد میثمی را آزاد کنند و به کلیهی اقدامهای آزارنده، از جمله در سطح قضایی، علیه او و تمامی مدافعان حقوق بشر که در این کشور در حبس خودسرانه به سر میبرند، پایان دهند؛
- اعلامیهی سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر را که در تاریخ ۹ دسامبر ۱۹۹۸ (۱۸ آذر ۱۳۷۷) در مجمع عمومی سازمان ملل تصویب شده، رعایت کنند، به ویژه مادههای ۱ و ۱۲ آن را؛
- رعایت حقوق بشر و آزادیهای اساسی مطابق با موازین بینالمللی حقوق بشر و عهدنامههای بینالمللی را که ایران نیز مُتعاهِد آنهاست، در هر شرایطی تضمین کنند.
0 نظر