نامه مریم اکبری منفرد به گلرخ ایرایی؛ در حمایت از خواهرم گلرخ سه روز اعتصاب غذا می کنم


برگرفته از سایت اخبار روز
چهارشنبه  ۱۵ فروردين ۱٣۹۷ -  ۴ آوريل ۲۰۱٨

مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در بند زنان زندان اوین به گلرخ ایرایی کنشگر مدنی که پس از گذشت بیش از ۶۰ روز همچنان در اعتصاب غذا به سر می‌برد نامه‌ای نوشته و خطاب به او گفته است “شنیده‌ام با توجه به اینکه بیش از ۶۰ روز از اعتصاب غذای گلرخ در زندان جهنمی قرچک گذشته، او نه توان راه رفتن دارد و نه توان حرف زدن و بیش از ۲۰ کیلو وزن کم کرده است. من در حمایت از او و درخواست او برای برگشت به اوین از تاریخ ۱۵ فرودین ماه ۱۳۹۷، به مدت سه روز اعتصاب غذا می‌کنم و از تمامی وجدان‌های بیدار و مجامع بین‌المللی و حقوق بشری درخواست دارم برای نجات جان گلرخ اقدام فوری بکنند”. گفتنی است که خانم اکبری منفرد زندانی سیاسی محبوس در بند زنان اوین در سال ۸۸ بازداشت و در دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به تحمل ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، مورخ ۴ بهمن‌ماه سال جاری آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی دو فعال مدنی محبوس در بند زنان اوین همراه با ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند، این دو کنشگر مدنی در اعتراض به نقض قانون تفکیک جرائم و تبعید غیرقانونی از ۱۴ بهمن‌ماه دست به اعتصاب غذا زدند و پس از آن در پی درخواست جمعی از مدافعان حقوق بشر، آتنا دائمی پس از ۱۳ روز به اعتصاب خود که ۶ روز از آن اعتصاب خشک (خودداری از نوشیدن مایعات) بود پایان داد، با این وجود حال گلرخ ایرایی که اعلام کرده بود به اعتصاب خشک خود پایان می‌دهد ولی همچنان به نشانه اعتراض به اعتصاب غذای خود به صورت تر ادامه خواهد داد، پس از گذشت دو ماه اعتصاب غذا، وخیم گزارش شده است.

گلرخ ابراهیمی ایرایی
این زندانی که همراه با آتنا دائمی در قرنطینه زندان قرچک نگهداری می‌شود با افت شدید فشار خون و کاهش بیست کیلویی وزن روبه‌رو شده است دیروز سه‌شنبه در پی وخامت شدید حال جسمی به دلیل آسیب‌دیدگی کیسه صفرا و حالت تهوع مداوم و بالا آوردن زردآب، به بیمارستان منتقل شده بود.

در پی وخامت حال و تداوم اعتصاب غذای این زندانی تاکنون افراد زیادی از جمله جمعی از کنشگران حقوق بشر و سعید شیرزاد، زندانی سیاسی با نگارش نامه‌هایی از این زندانی خواستند به اعتصاب خود پایان دهد.

در ادامه این روند، مجید اسدی دیگر زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج، مورخ ۱۵ فروردین ۱۳۹۷ نامه‌ای به گلرخ ایرایی نوشته و شرایط وی را جنگی از گونه “بود” یا “نبود” خوانده است. آقای اسدی از خانم ایرایی خواسته است تا به اعتصاب خود پایان دهد.
متن کامل نامه مریم اکبری منفرد را به نقل از هرانا در ادامه بخوانید؛

به راستی که چه درمانده‌اند آنهایی که چشم تنگشان را به پنجره‌های روشن و آفتاب‌گیر کلبه‌های کوچک دیگران دوخته‌اند و سر سفره‌های خوشبختی دیگران همچون صیادی گرسنه و شکم‌پرورانه نشسته‌اند.

گلرخ عزیزم، ایامی را به یاد دارم که آرش در اعتصاب غذا بود و تو محکم و استوار بدون درخواست ملاقات یا تماس تلفنی صبورانه با دلی پرتلاطم در انتظار روزهای پیش رو لحظه شماری می‌کردی.

آری عزیزم؛ مستبدان و ستمگران تاریخ پرنده سعادت دیگران را نمی‌توانند به دام بیاندازند و در قفس محبوس کنند و مملو از عقده‌های حقارت با مشقتی استخوان‌شکن می‌کوشند از ما موجودی افسرده و بیمار و ذلیل بسازند.

آنها چیزی نمی‌خواهند جز اینکه ظل کینه و نفرت بر دیوار کوتاه کلبه‌ی روشن ما بیفتد و همه چیز را کدر کند.

خواهرم، گلرخ عزیزم، آری ما با درد زاده شدیم و درد و رنج بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی ماست.

دستانت را به من بده تا قلب‌هایمان را به هم پیوند بزنیم و از این فصل گذر بکنیم و با آرامشی به اعماق اقیانوس‌ها و به وسعت آسمان‌ها، سیاهی‌ها را از تن کلمات پاک کنیم.

شاید سخت، شاید دردمندانه، شاید رنج‌آور ولی بدون شک به درستی زندگی خواهیم کرد؛ ما بر این درد پیروز خواهیم شد.

آزادی امروز یک روز به ما نزدیک‌تر شده است.

شنیده‌ام با توجه به اینکه بیش از ۶۰ روز از اعتصاب غذای گلرخ در زندان جهنمی قرچک گذشته، او نه توان راه رفتن دارد و نه توان حرف زدن و بیش از ۲۰ کیلو وزن کم کرده است.

در حمایت از او و درخواست او برای برگشت به اوین از تاریخ ۱۵ فرودین ماه ۱۳۹۷، به مدت سه روز اعتصاب غذا می‌کنم و از تمامی وجدان‌های بیدار و مجامع بین‌المللی و حقوق بشری درخواست دارم برای نجات جان گلرخ اقدام فوری بکنند.

مریم اکبری منفرد

زندان اوین

بهار ۹۷

*لازم به توضیح است مریم اکبری منفرد در دی ماه سال ۱۳۸۸ و پس از حوادث عاشورای ۸۸ بازداشت شد، در ۱۱ خرداد ۱۳۸۹ و توسط صلواتی، قاضی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهام این زندانی سیاسی محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران است. اتهامی که او آن را وارد ندانسته بود.

مریم اکبری منفرد که در زندان رجائی شهر طی دوران محکومیت می‌کرد، در اردیبهشت ۹۰ به همراه ۸ زن زندانی دیگر به زندان قرچک ورامین منتقل شد. او در آنجا و پس از اعتراض به شرایط زندان و نوشتن نامه‌های متعدد به مراجع تقلید، مسئولان نظام و احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل متحد به بند زنان زندان اوین منتقل شد و تا امروز در آنجا تحمل محکومیت می‌کند. دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط دادگاه‌های انقلاب در ایران اعدام شدند. برادر کوچک او و خواهر دیگرش نیز در سال ۶۷ و موج اعدام زندانیان سیاسی در تابستان آن سال اعدام شدند. اکبری منفرد پیش‌تر در نامه‌ای به احمد شهید از قول قاضی صلواتی خطاب به خود گفته بود که: “تو جور خواهر و برادرهایت را می‌کشی.”

گفتنی است که خانم مریم اکبری منفرد پیش‌تر نیز با نگارش نامه‌ای نسبت به اعتصاب آتنا دائمی و گلرخ ایرایی واکنش نشان داده بود. خانم اکبری منفرد در نامه خود گفته بود “من از زندان اوین، از پشت دیوارهای سنگی دست استمداد به سوی مجامع بین‌المللی و نهادهای حقوق بشری دراز می‌کنم و از همه‌ی کسانی که قلبشان برای انسان و انسانیت می‌تپد تقاضا دارم فریاد مادر گلرخ و آتنا را بشنویید که چشمان امیدوار مادران به سوی شماهاست”. 
Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

0 نظر

دیدگاه تان را وارد کنید