نامه ی جمعی از زندانیان سنندج؛ آیا واقعا سازمان زندان های کل کشور برای اصلاح مقررات سازمانی جلسه ای می‌گذارد؟

برگرفته از سایت هرانا

جمعی از زندانیان زندان مرکزی سنندج با نگارش نامه ای خطاب به مسئولان از وحود رفتار های سوء‌مدیریتی و سلیقه ایی مسئولان جدید زندان همزمان با نبود مکانی جهت ورزش و غیره … که رنج تحمل حبس را دوچندان کرده است خبر می دهند. این زندانیان نسبت به برخورد مسئولین زندان واکنش نشان داده و از نهادهای ناظر و بین المللی خواستار رسیدگی شدند. در قسمتی از این نامه آمده است که “تمام این درد و دل های ما زندانیان از یک چیز عجیبی تبعیت میکند که آیا واقعا سازمان زندان های کل کشور هر چند وقت برای اصلاح مقررات سازمانی جلسه می‌گذارد؟ و یا اینکه واقعا آیا نظارت درستی و مساعدی بر این رفتار های مسئولین می‌شود؟ و یا همانطور که در داخل زندان ها باب است می‌گویند تمام نظارت ها با یک گپ دوستانه تمام می‌شود”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، زندانیان زندان مرکزی سنندج با مشکلات متعددی از جمله رفتار های سوء‌مدیریتی و سلیقه ایی مسئولان جدید و نبود مکانی جهت ورزش و غیره … روبه رو هستند.
این زندان از استاندارد های پایینی برخوردار بوده و مسئولین از امکانات ساده زندان بعنوان اهرمی برای فشار بر روی زندانیان استفاده می‌کند.
در این خصوص زندانیان زندان مرکزی سنندج با نگارش نامه ای ضمن اعتراض به رفتار های فرا مدیریتی مسئولین زندان، از تمامی نهادهای ناظر و بین المللی خواستار رسیدگی به مشکلاتشان شدند.
در قسمتی از این نامه آمده است “مقررات جدید این است که هر زندانی از یک دست لباس یعنی یک پیراهن یک شلوار یک زیر پیراهنی و یک شورت داشته باشد”.
متن کامل این نامه به نقل از هرانا در پی می‌آید:
جمعی از زندانیان زندان مرکزی سنندج در خصوص تصویب قوانین سازمان زندان های کشوری که هر کسی “مدیر یا مسئول زندان تازه واردی شد به محض ورود به زندان آن را از دید شخصی تفصیر و اعمال می‌نماید، چند موردی را به استخضار می‌رساند.
در مورد معاونت جدید زندان مرکزی سنندج که در طی چند روز گذشته در ابن سمت گماشته شده‌اند به نام آقای “نادری” و همانطور که به آن اشاره شد از مقررات سازمان زندان یک برداشت شخصی برای به اصلاح کوبیدن میخ خود از آن استقاده می‌کند که این منجر به اذیت و آزار زندانیان این زندان گشته است، بطوریکه در مورد چند روز گذشته طی یک بازرسی عمومی که یکی از بند های مقررات سازمان زندان است و برای خود تعریفی دارد، ایشان از بعضی وسایل رفاهی مانند قاشق روی، بشقاب و کاسه ملامین آنکارد که با ملافه که در نظافت عمومی استفاده می‌شود، پتوی شخصی که تا ورود ایشان در حال حاضر در فروشگاه زندان در دسترس است و هرکسی که جهت رفع احتیاجات می‌تواند آن را تهیه نماید.
در مورد خوراکی فروشگاه تن ماهی و کنسرو های دیگر دستور جدیدی ارائه داده است که منجر به باز شدن قوطی ها و داخل پلاستیک برای داخل بندها شده است و وسایل رفاهی که در تمام زندان های کشور یا بصورت مقررات یا بصورت عرفی در دسترس زندانیان است را ممنوع اعلام نموده است که این ممنوعیت بدون اطلاع قبلی بوده و در مورد لباس هایی که به علت اینکه مدیر زندان آن را مسائل امنیتی اعلام نموده و ممنوع کرده است و از سال گذشته این قانون در این زندان اعمال شده ایشان یعنی معاونت جدید زندان همان مقررات لباس را هم مقدار لباسی را که در دسترس رندانیان است را ممنوع اعلام نموده است و مقررات جدید این است که هر زندانی از یک دست لباس یعنی “یک پیراهن یک شلوار یک زیر پیراهنی و یک شورت” داشته باشد.
این در حالی است که در مقررات سال پیش اعلام شده بود که هرکسی که احتیاجی به خرید لباس دارد باید از طریق فروشگاه زندان آن را تهبه نماید که فروشگاه زندان نیز جنس ۵ هزار تومانی را سی هزار تومان می فروشد، اما در مورد باشگاهی که در این مکان دو نوع سالن ورزشی وجود داشته که هیچی برای ورزشهایی مانند والیبال و فوتبال و دیگری به منظور بدنسازی، باستانی، کشتی بوده که از چند ماه قبل که مدیرکل زندان های استان عوض شده این باشگاه هم بسته و جمع شده است.
اما در مورد وقتی که زندانیانی که در این زندان هیچگونه تفکیک وجود ندارد یعنی اینکه در بندی که به اصطلاح بند جوانان گفته می‌شود وتا سقف ۲۵ سال در آن باید حضور داشته باشند، می‌توان انسان چهل ساله هم در آن جا پیدا کرد، یا اینکه کل جرائم در کنار هم و بدون در نظر گرفتن اینکه این شخص چه جرمی مرتکب شده است یا اهل هیچ یک از خلاف های داخل زندان نیست و اما در مورد توهین و بی حرمتی مسئولین زندان بدون در نظر گرفتن جرم، شخصیت، سن و سال فرد اینکه اگر بخواهیم به هرکدام از این شرایط اعتراض کنی ویا با ورود یکی از مسئولین بلند پایه کشوری در میان بگذاری، چنان تنبیه فیزیکی در انتظارات است که تا آخر عمر آن را فراموش نکنیم و بعد از آن به اصطلاح بند ارشاد یا همان تک سلولی در انتظارات است. یا بعد از آن به بدتربن بند زندان انتقال داده می‌شوید و در آنجا با محدودیت های ویژه ای که برایت در نظر گرفته شده است روبه رو می‌شویم.
تمام این موارد در زمانی روی می‌دهد که ازدحام فراوان در زندان بدلیل خراب کردن چند بند تازه ساخت برای همان به اصطلاح به میخ کوبیدن مدیر جدید ابلاغ و اینکه من هم در اینجا حرف اول را می‌زنم که این حالت خود تمام این سختی ها را چند برابر می‌کند و تمام این درد و دل های ما زندانیان از یک چیز عجیبی تبعیت میکند که آیا واقعا سازمان زندان های کل کشور هر چند وقت برای اصلاح مقررات سازمانی جلسه می‌گذارد؟ و یا اینکه واقعا آیا نظارت درستی و مساعدی بر این رفتار های مسئولین می‌شود؟ و یا همانطور که در داخل زندان ها باب است می‌گویند تمام نظارت ها با یک گپ دوستانه تمام می‌شود.
ما از تمام ناظران بین المللی داخلی خواهشمندیم که به این وضعیت اسفبار ما توجه کنند و به اصلاح به آن رسیدگی نمایند.
با تشکر فراوان، جمعی از زندانیان زندان مرکزی سنندج
لازم به یادآوری است که پیش‌تر هرانا گزارشی اجمالی از مشکلات زندانیان در زندان مرکزی سنندج منتشر کرده بود.
Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

0 نظر

دیدگاه تان را وارد کنید