برگرفته از سایت اخبار روز
دوشنبه ۱ آذر ۱٣۹۵ - ۲۱ نوامبر ۲۰۱۶
دوشنبه ۱ آذر ۱٣۹۵ - ۲۱ نوامبر ۲۰۱۶
روز دوشنبه نیروهای امنیتی و انتظامی مانع از برگزاری مراسم هجدهمین سالگرد داریوش و پروانه فروهر شدند.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز اول آذرماه ۹۵، نیروهای امنیتی و انتظامی با بستن خیابان هدایت، مانع از برگزاری مراسم هجدهمین سالگرد داریوش و پروانه فروهر در منزل آنها شدند.
پروانه اسکندری و داریوش فروهر، رهبران حزب ملت ایران و از جمله قربانیان «قتل‌های زنجیره‌ای» در پاییز سال ۱۳۷۷ بودند.
شایان ذکر است چندی پیش، پرستو فروهر فرزند آنها به دادسرای شهید مقدس اوین احضار شده بود.
خانم پرستو فروهر دختر داریوش و پروانه فروهر به رادیو فردا گفت که مامورین امنیتی از ساعت ۱۰ صبح روز دوشنبه از ورود افراد به منزل والدینش جلوگیری کرده و حتی به اقوام و دوستان آنها نیز اجازه ورود به این مراسم را نداده‌اند.
به گفته خانم فروهر، مامورین امنیتی ممنوعیت «شدید و سنگینی» را برای حضور افراد در مسیر‌های منتهی به خیابان هدایت، محل خانه داریوش و پروانه فروهر اعمال کرده بودند.
وی درباره چاپ آگهی این مراسم در روزنامه اطلاعات گفت که به صورت رسمی هیچ ممنوعیتی برای برگزاری مراسم اعلام نمی‌شود اما در عمل از برگزاری مراسم جلوگیری می‌شود و برگزاری مراسم را در یک «حالت فرسایشی» قرار می‌دهند.
پرستو فروهر ممانعت از برگزاری مراسم بزرگداشت پدر و مادرش را «نادرست» «ناحق» و «ظالمانه» خواند و تاکید کرد که برگزاری مراسم بزرگداشت برای قربانیان جنایت‌های سیاسی، حق خانواده و دوستداران آنها و همچنین حق جامعه مدنی برای بزرگداشت کسانی است که در این جامعه روی حق دگراندیشی ایستادگی کردند.
پرستو فروهر: خانه پدر و مادرم، آینه کوچکی از سرزمینم
در زیر فیلم کوتاهی در باره پرستو فروهر و خانه ی پدر و مادرش را می‌بینید با یادداشتی از سازنده ی فیلم جمشید گلمکانی.
«پرستو فروهر را اولین بار ماه دی ۱۳۷۷ در آلمان – محل زندگی‌اش – دیدم. آشفته بود، ولی مصمم. از مراسم خاکسپاری پدر و مادرش (پروانه و داریوش) که اول آذر در خانه‌شان وحشیانه با ضربه‌های چاقوی ماموران وزارت اطلاعات و امنیت به قتل رسیده بودند از ایران برگشته بود. جلوی دوربین فیلمبرداری‌ام از زخمهای عمیقش حرف زد. در همین فاصله محمد مختاری و محمد جعفر پوینده، از اعضای کانون نویسندگان نیز به دست ماموران وزارت اطلاعات و امنیت کشته شدند. با دوربینم، دو سال تلاش‌های پرستو را برای شناسایی دستوردهندگان قتل‌های پدر و مادرش فیلم گرفتم. حاصلش فیلم مستند یک ساعته شد که پخش‌های تلویزیونی داشت. از آن پس با پرستو مدام در تماسم. در صددیم مستند دیگری بسازیم و آنچه در روند این پرونده جنایی- ملی روی داده را برای مردم به زبان‌های مهم دنیا بگوئیم.
هجده سال از قتل فروهرها و نویسندگان می‌گذرد. ۱۳ آبان ۱۳۹۵، با پرستو در پاریس به گپ کوتاهی نشستم. چند روز قبل از سفرش به ایران بود تا سالگرد ترور پروانه و داریوش فروهر را تدارک ببیند. در فرصتی اندک مونتاژی ۱۲ دقیقه‌ای از این دیدار کردم. زخمی که پرستو بر تن و روان دارد، زخم تمام کسانی است که مانند حاکمان جمهوری اسلامی نمی‌اندیشند و هر روز قربانی انواع خشونت می‌شوند.
فیلم را ببینید. اگر فکر کردید جالب است برای دیگران هم بفرستید.»
جمشید گلمکانی
0 نظر