حمله به اردوگاه اشرف را محکوم می کنیم!

حمله وحشيانه نيروهای نظامی نوری المالکی به اردوگاه اشرف را به شدت محکوم می کنيم!

بامداد جمعه 19 فرودین 1390، نیروهای ارتش عراق با استفاده از سلاح های گرم و شلیک مستقیم به ساکنین اردوگاه اشرف (اردوگاه سازمان مجاهدین خلق ایران در عراق) یورش مسلحانه می برند. ساکنین بی دفاع و غیر مسلح، با دست های خالی و با چوب و سنگ به این حمله معترض شده و این درگیری ها و یا عوامل پشت پرده باعث می شود که نیروهای عراقی حمله را شدت بخشیده و برخی را با نفربر و ماشین های نظامی زیر گرفته و بقیه را به گلوله ببندند. 

در این حمله حداقل 30 نفر از نیروهای مجاهدین کشته و 300 نفر مجروح و به بیمارستان منتقل می شوند که با امکانات ضعیف اردوگاه هنوز هم مشخص نیست چند نفر از آنها جان سالم بدر برده اند. خبرهای جسته و گریخته حاکی از مرگ 6 دختر جوان در بین جان باختگان است.

مجاهدین قبل از انقلاب 57 در کنار دیگر نیروهای مبارز، بر علیه رژیم ستم شاهی مبارزه می کردند و در زمان انقلاب نیز در سرنگونی شاه همراه مردم بودند، ولی پس از مدت کوتاهی مغضوب واقع شدند و رژیم تعداد زیادی از آن ها را به زندان های طویل المدت محکوم و تعداد بسیاری را نیز اعدام کرد و بقیه به کشور عراق پناهنده شدند. 

در اواخر جنگ ایران و عراق، مجاهدین در قالب عملیاتی به نام "فروغ جاویدان" به ایران حمله کردند و این حمله به شدت سرکوب شد. رژیم این حمله را بهانه ای برای کشتار دیگر مجاهدین در زندان قرارداد و طبق برنامه ای از قبل طراحی شده، دست به کشتار دسته جمعی وسیعی زد که نمونه ای از "جنایت علیه بشریت" است. این کشتار از مرداد ماه سال 1367 با اعدام مجاهدین آغاز و در شهریور همان سال با کشتن هزاران نفر از زندانیان سیاسی گروه های دیگر، بخصوص زندانیان با تفکر چپ به پایان رسید. گفتنی است که تعداد زیادی از جان باختگان حتی حکم زندان شان به پایان رسیده بود و تا به حال هیچ مسئولی پاسخ نداده است که کشتار زندانیانی که از قبل زندانی شده بودند و حکم زندان داشتند، چه ربطی به حمله مجاهدین به ایران داشت.

ما به نگاه و یا شیوه مبارزاتی و عملکرد خوب یا بد آن سازمان نمی پردازیم، چون موضوع صحبت ما نیست، ولی اعتقاد عمیق داریم که روابط غیر دموکراتیک و رهبری هرمی و یک طرفه از بالا به پایین و همچنین نبود امکان نقد سازنده در آن سازمان، صدمات جبران ناپذیری به بدنه جنبش آزادی خواهی و برابری طلبی ایران زده است و به هیچ وجه قابل پذیرش نیست. همان گونه که این روابط و شیوه نگاه به رهبری در دیگر سازمان ها و حکومت ها را قابل پذیرش نمی دانیم و معتقدیم قدم اول در فساد و تباهی هر سازمان و نهادی، نبود روابط دموکراتیک و افقی و نقادانه در شیوه رهبری و هدایت آن سازمان است.

اردوگاه اشرف مکانی در کشور عراق است که مجاهدین خلق سال هاست به آنجا پناه برده و برای خود زندگی تازه ای را شروع کرده اند. ما از کم و کیف زندگی آنها و علت و علل نوع زندگی شان در کشوری هم مرز ایران نیز اطلاعی نداریم، ولی معتقدیم هر ایرانی حق زندگی و انتخاب شیوه زندگی در کشور خودش یا کشوری دیگر را دارد. آنها به خاطر نبود امنیت جانی در کشورشان ایران، به کشور عراق پناه بردند و آن کشور موظف بوده است که از آنها محافظت کند، نه اینکه آنها را مورد حمله قرار دهد. 

کشور عراق نیز زمانی این نیروها را پذیرفت که با جمهوری اسلامی در حال جنگ بود و پذیرش این نیروها را به نفع خود می دید، ولی پس از صلح با ایران، علاقه ای به حضور آنها نداشت. ساکنین این اردوگاه از سال 1382 که کشور عراق تحت کنترل آمریکا در آمده بود، توسط نیروهای امریکایی خلع سلاح شدند و از سال 1388 که آمریکا بخش اعظم نیروهای خود را از عراق بیرون کشید، این اردوگاه تحت کنترل نیروهای عراقی در آمد و از آن زمان، مدام شاهد درگیری های مختلف بوده است.

ما مادران پارک لاله(عزادار)، ضمن ابراز تأسف از کشته و زخمی شدن انسان های بی دفاع که مورد حمله نیروهای نظامی عراقی قرار گرفته اند و ضمن همدردی با خانواده های آنها، از سازمان ها و نهادهای بین المللی حقوق بشری می خواهیم که این موضوع را به طور جدی پیگیری و مورد بررسی قرار دهند و از ادامه روند کشتار جلوگیری کنند. 
این حمله وحشیانه را به شدت محکوم می کنیم و خواهان رسیدگی به روند چگونگی این جنایات از طرف سازمان های مسئول بین المللی هستیم.
مادران پارک لاله(عزادار)
20 فروردین 1389
Tags:

مادران پارک لاله ایران

خواهان لغو مجازات اعدام و کشتار انسانها به هر شکلی هستیم. خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی هستیم. خواهان محاکمه عادلانه و علنی آمران و عاملان تمامی جنایت های صورت گرفته توسط حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای تشکیل آن هستیم.

4 نظر

  1. کشتارانسانهابه هرشکل وتحت هرعنوانی محکوم است وآنهم انسانهای بیگناهی که به چایی پناه آورده باشند.واگرهم مچاهدین خطایی کردندوتحلیلهای غلطرهبرانشان بایددرکشورایران ودردادگاههای صالحه بعدازآزادی ایران محاکمه شوند.وآنهم رهبرانشان نه نیروهایی که حتی درآنزمان به دنیانیامده بودند.وازآقای مالکی سوال میکنم آیاقبول داریدپناهندگان عراقی رادرکشورهایدیگربه کلوله بندندانسان حق زندگی دارد.بایدآزادانه محل زندگی خودراانتخاب کند.

  2. ایستادگی و مقاومت بی نظیر اعضاءوهوداران سازمان مجاهدین خلق ایران مدیون هوشمندی ، درایت،از خودگذشتگی و صداقت رهبری آنها است. رهبری مجاهدین خلق ایران اول خود درد جانکاه شکنجه و از دست دادن اعضای خانواده شان را تحمل کردند و اول از خود مایه گذاشتند. خالصانه بدون چشمداشت از جان و مال و فرزند خود گذشتند تا آزادی ،عدالت و حاکمیت ملی مردم ایران تضمین کنند. درود به به دامان پاک مادرانی که چنین رهبری سرشار از انسانیت و اعضای فداکار را تقدیم آزادی مردم ایران کردند. اگر رهبری مجاهدین نبود سرنوشت آنها هم همانند سایرین می بود.پس بود اعضا و هوداران مجاهدین مدیون رهبری پاکباز آنها است. علی صارمی ،جعفر کاظمی ،حاج آقایی، حجت زمانی در حالی که در اسارت آخوندها بودند و هر وعده ای به آنها دادند ولی به مردم ایران خیانت نکردند و همانگونه که با مردم وعده کرده بودند عمل کردند.

  3. دوست عزیز که از رهبری این سازمان تجلیل می کنی! آیا رهبرانی که اعضایش را گوشت لب توپ قرار دهد و بعد از تهاجم اول در چند ماه پیش که دهها کشته داد 2باره مثل بچه پرروها بگوید بیایید و دوباره مارا بکشید ، انسانهای باشرفب هستند.؟؟ این رهبران بهمان دلیلی که از ایران فرار کردند میباید بعد از مرگ پدرشان صدام حسین عراق را ترک می کردند. مگه اینها ادعا نمی کنند که مالکی دست نشاندهِ خامنه ای است! پس چرا همچنان در آنجا مانده اند؟؟ مگه قرار است در کمپ اشرف چه مبارزه ای را ادامه دهند؟؟ اسلحه های اهدایی صدام را که دیگر ندارید پس چرا آنجا جا خوش کرده اید؟؟ جنایات ارتش عراق محکوم است ولی آیا اینها جنایات جنگی صدام علیه ایران را محکوم کردنند؟؟ زهی شرافت

  4. دوست عزیزدومجاهدخلق کاظمی وحاج آقای که بخاطرافکارشان مردانه پای چوبه داررفتندبخاطآرمانشانوتفکرشان راپای رهبران نگذارید.امروز حرف ازمرگ 33 انسان وبیش از33مجروح است که حتی داروندارند.ومداوانمیشوند.حرف انسانهای است که درخواب به آنهاحمله شده وبادست خالی باارتش یک کشورمبارزه کردندآیاازخودسوال کردیدبرای چی این آدمهاکه درآن کمپ دواقع یک جورزندانی هستند.زندانیان صادقی که بخاطرصداقت وافکارشان آنجاهستند.چرااین رهبران که شماازآنهادفاع میکندآنهارابه یک کشورامن نمیبرندالبته کارشمانشان ازصداقت درطرزتفکرشمادارد.وچرارهبرشماحتی ک تسلیت به خانواده این کشته شدگاه نفرستاد.درکجامخفی شده آنهاکه راحت بایران کشورهارفت وآمددارندولوح یادبودتقدیم میکنند.سالهاست جنگ تمام شده یکروزبخاطرجنگیدن باجمهوری اسلامی وپشت کردن به مردم خودهمان خلقی که ازآن دم میزنندبه دامن دشمن آویزانشدند.ویکروزدراروپازن تعویض کردند.امروزچکاردارند.چرااین انسانهای بیدفاعرابادست خالی آنجاجاگذاشتندآیابرای اینکه مالکیت اشرف راحفظ کنند.ویافروغ جاودانه دیگرراه بیندازندومشتی انسان بیگناه ازدوطرف کشته شوند.مسعودحتی به این ماذپدران داغدارکه سالهاهم بودفرزندان عزیزخودراندیده بودنیک تسلیت اینترنتی هم نگفت واینهاکه دم ازموکراسی میزنند.بارای چندنفررهبرورییس جمهوریک کشور70 میلیونی شدند.کمی فکرکنیدبه جای این مخافتهابه رهبران خودشاربیاوریدکه این انسانهاراازآنجابه یک نقطه امنی ببرندکه دربین آنهاکودکان وجوانانی هستندکه نه جنگ رادیدهاندونه ازفروغ جاودان چیزی میدانندوفقطمسعودومریم شنیدهاندوآسمان کمپ اشرف دیدهانددرشرایطی که تمامی که سازمانهاوآزادیخواهان بدنبال راهی حداقل برای مجروحین هستند.حتی کسانیکه بامجاهدین مخالفندولی رهبران شماحتی یک کلام حرف نیزنندوفقطمریم خانم زحمت کشیدندوازآمریکاخواستندجلوی مالکی رابگیردآمریکایک کشوریرمایه داری ومالکی هم نوکرودست نشانده آیاکاری میکنند.وتابحال چندباراین کمپ موردحمله قرارگرفت .فکرکردیدچرا.چون مالکی ومردم عراق فکرمیکنندکسانیکه به ملت خودرحم نکردندچگونه روزی اگرقدرت پیداکنندبه ماپشت نیکنندومارانمیکشندشایدیک دلیلش این باشدکه ارتش عراق وحشیانه حمله میکند.ومالکی هم ازمنافع حکومت ایران استفاده میکندوحمایت میشودوهم سرسپردگیش رابه جهان سرمایه داری ثابت میکند.دوست عزیزکمی تفکربدنیست فقطازیک پنجره کوچک به مسایل نگاه نکند.وطرفدارن مجاهدین طبق عادت باخوادن این سطورفوری نگوییدمامورجمهوری اسلامی است ویاسازشکار.چون درآن روزهایی که شماخمینی راپدربزرگوارورهبراعظم نام میبردیدواگرکسی کوچکترین انتقادی میکردبدترازحزب الاهیهاباآنهارفتارمیکردین وجامه چاک میدادین من به جمهوری اسلامی به دلایل خاص خودم رای ندادم وقبل ازقضاوت شمابگویم که یکی ازسرسخترین مخافین حکومت دیکتاتورمحمدرضاشاه بودم .به امیدایران آزاد.وسرافرازی تمامی آزادیخواهان

دیدگاه تان را وارد کنید