نزديك به دوماه از بازداشت حكيمه شكري يكي از مادران پارك لاله مي گذرد و هنوز پاسخ درستي به خانواده او در مورد اتهامات وارده و مبلغ وثيقه مورد نظر داده نشده است.براساس اظهارات خانواده، بنا به دعوت قاضي محترم شعبه 2 دادستاني شهر ري جهت پيگيري كار حكيمه، خانواده به دادستاني مراجعه كردند. متاسفانه قاضي محترم وثيقه 100 ميليون توماني خانم شكري جهت آزادي ايشان را نپذيرفتند و عليرغم اعلام قبلي كه گفته بودند مبلغ وثيقه 400 ميليون تومان است و اين اميد را هم به خانواده دادند كه بگذاريد دوماه بگذرد شايد يك كاري برايتان كرديم، گفتند بايد 600 ميليون تومان وثيقه بگذاريد! و در جواب خانواده كه گفته بودند ما همه ي وثيقه اي كه مي توانيم بگذاريم همين 100 ميليون تومان است گفتند اين مشكل شماست و حل كردن آن به ما مربوط نيست.
به راستي هم به آنها مربوط نيست و گويا روی سردر آنجا به اشتباه نوشته شده است دادستاني و ایشان دادستان مردم ايران نيستند، ایشان فقط دادستان حكومتند و وظيفه شان در آوردن داد مردم است.
حكيمه 14 آذرماه به شكلي رذيلانه دستگير شد، زيرا با وجود دوندگي هاي خانواده مسئولين پاسخ درستي نمي دادند و خانواده حكيمه در بي خبري مطلق از وضعيت سلامت و مكان نگهداري او بسر مي بردند و تازه پس از 15 روز مشخص شد كه او در بند 209 اوين و در انفرادي زير شديدترين فشارها براي اعتراف عليه خود و جمع مادران پارك لاله است.
حكيمه نيز همچون ديگر زندانيان سياسي به ناحق اينگونه گرفتار شده است. خوب است بدانيم كه زندانيان به ناحق گرفتار شده از گروه خبرنگار، وكيل، دانشجو، مبلغين مذهبي و ... كه ما اخبارشان را در خبرهاي روزانه مان داريم تنها 2% از زندانيان بي گناه اين مملكت را تشكيل مي دهند. اگر سري به زندانها بزنيم به روشني مشخص مي شود كه زندانيان گمنامي كه كسي نيست از آنها دفاع كند بسيار زياد است چرا كه آنهايي كه بايد از اين زندانيان سخن بگويند و يا دفاع كنند خود در زندان گرفتارند. حكيمه شكري هم يكي از زندانيان به نسبت گمنام است كه دلسوز و مدافع مردم اين مرز و بوم است.
حكيمه طبع آگاهگرانه دارد و همه حال حتي در سكوت و يا اسارت آن نقش را اجرا مي كند. او كسي بود كه در جمع خانواده و دوستان هميشه وظيفه آگاه سازي اطرافيان را ادا مي كرد. حال كه اينگونه به ناحق گرفتارش كردند بيگناهي او همه ي اقوام و آشنايان را از دروغ گويي بزرگ آقايان مطلع ساخته كه در سازمان ملل طرح مي كردند كه ما در ايران زنداني سياسي نداريم.
در صحبتي كه با بستگان حكيمه بعمل آمده حكيمه در ذهن آنها يك مدافع ساده و بي پيلايش انسانها و خصوصا زنان بوده ولي اكنون به يك قهرمان تبديل شده است.
۲۱ اسفند ۱۳۸۹ ساعت ۱۲:۰۷
تو قهرماني ، تو در پيشگاه انسانيت و شرافت پيروز جاوداني، شايد خيليها ندانند اما خدا مي داند، شما ها افتخار انسانيتيد